YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/5318
KARAR NO : 2021/11015
KARAR TARİHİ : 29.06.2021
BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : … 30. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 8. İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi ve davalı vekilince duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 29/06/2021 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat … ile karşı taraf adına vekili Avukat … geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin, 03.08.2012-12.01.2016 tarihleri arası davalının Türkmenistan’da bulunan işyerinde elektronik teknikeri olarak çalıştığını, aylık ücretinin 3.000,00 ABD Doları olduğunu, işverence ücret alacaklarının ödenmemesi üzerine iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından haklı nedenle feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 05.08.2012-12.01.2016 tarihleri arasında davalı şirket nezdinde elektronik teknikeri olarak çalıştığını, ücretinin 1,667,00 ABD Doları olduğunu, istifa ile işten ayrıldığı için kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, fazla çalışma yapılması halinde ücretlerin bordrolara yansıtılarak ödendiğini, yıllık izinlerini tamamen kullandığını belirterek açılan davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davacı ve davalı vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, taraf vekillerinin istinaf başvuru taleplerinin kabulü ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-2 maddesine göre İlk Derece Mahkemesi kararı ortadan kaldırılarak davanın esası hakkında yeniden karar verilmiştir.
Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı, taraf vekilleri temyiz başvurusunda bulunmuştur.
Gerekçe:
1-Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre,davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
Somut olayda, tarafların istinaf başvurularını kabul ederek yeniden esas hakkında karar veren Bölge Adliye Mahkemesince, dava konusu fazla mesai ücreti alacağı; 06.08.2012-12.01.2016 tarihleri arası dönem yönünden davacı tanık beyanlarına göre davacının haftada 18 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hüküm altına alınmıştır.Anılan alacağın ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir kayıt bulunmadığından fazla çalışmaların tanık beyanlarına göre kabulünde isabetsizlik yok ise de hükme esas alınan raporda, dosyada mübrez yıllık izin belgesi değerlendirilmeksizin, davacının 04.02.2013-18.02.2013 tarihleri arası izinli olduğu dönem yönünden fazla çalışma alacağı hesaplandığı, yine aynı raporda söz konusu alacak yönünden 01.01.2016-12.01.2016 tarihleri arası dönemin 6 hafta olduğu kabul edilerek hesaplama yapıldığı anlaşılmış olup 01.01.2016 tarihi sonrası davacının çalışma süresini aşacak şekilde ve 04.02.2013-18.02.2013 tarihleri arası izinde olduğu dönem gözetilmeksizin fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanması isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davalı yararına takdir edilin 3.050,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 29.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.