YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/5200
KARAR NO : 2021/9303
KARAR TARİHİ : 20.05.2021

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek fark kıdem ve fark ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin 02/12/2014 tarihli ikale sözleşmesi ile sona erdiğini ve sözleşme gereği ödemelerin kendisine yapıldığını, hiçbir hak ve alacağının olmadığını, işyerinde genel olarak fazla mesai yapılmadığını, resmi ve dini bayramlarda çalışma olmadığını, yapılması halinde ise fazla mesai ve bayram tatili çalışmalarının karşılığının tam olarak ödendiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, brüt 29.483,38 TL fazla çalışma ücreti, brüt 15.069,13 TL hafta tatili ücreti ile brüt 3.299,11 TL genel tatil ücreti alacağına hükmedilmek suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 25.03.2019 tarihli, 2017/21150 esas ve 2019/6476 karar sayılı ilamıyla, davacı temyizi yönünden; dosyaya sunulu 03/01/2015 tarihli ibranamenin miktarı açıkça yazılı kalemler yönünden geçerli sayılarak davacının kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının reddedilmiş olmasının belirtilen tutarların davacıya ödendiğine ilişkin banka kaydı mevcut olmadığından isabetsiz bulunduğu, anılan belgenin makbuz hükmünde sayılarak, bilirkişi raporunda hesaplanan ihbar tazminatı tutarından yapılan ödemenin mahsubu ile bakiye ihbar tazminatı alacağının hüküm altına alınması, davalı temyizi yönünden ise; dava dilekçesinde isimleri bildirilen tanıklardan Mahkemece dinlenilerek beyanları hesaplamalara dayanak alınan tanıkların husumetli tanık olduklarının anlaşıldığı, listede yer alan diğer tanıkların ise UYAP sistemi sorgulamasına göre davalıya karşı açtıkları herhangi bir dava dosyasının bulunmadığının anlaşıldığı, bu itibarla Mahkemece davacı yanca tanık olarak bildirilen diğer tanıkların beyanlarına başvurmak ve tüm deliller ile birlikte değerlendirme yapılarak fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı talepleri konusunda karar verilmesi için bozma kararı verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak, dinlenmeyen davacı tanıklarının ifadeleri alınmak ve bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle, davacının 47.669,57 TL net fazla mesai ücreti, 4.921,68 TL net hafta tatili ücreti ve 1.310,32 TL net genel tatil ücreti alacağına hükmedilerek, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yargıtay, hükmü temyiz eden aleyhine bozma kararı veremez. Bu ilkeye dar anlamda aleyhe bozma yasağı adı verilmektedir. Bunun dışında taraflardan sadece bir tanesinin hükmü temyiz etmesi ve Yargıtay’ın bozma kararı vermesi halinde eğer mahkeme bozmaya uyarsa mahkeme önceki karara nazaran kararı temyiz eden aleyhine olacak şekilde karar veremez. Bu ilkeye de geniş anlamda aleyhe bozma yasağı ya da bir başka ifadeyle aleyhe hüküm kurma yasağı denilmektedir.
Somut olayda; Mahkeme tarafından brüt 29.483,38 TL fazla mesai ücret alacağına hükmedilmek suretiyle verilen ilk karar, davalı tarafın temyiz itirazları doğrultusunda bozulmuş olup, Mahkemece, Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verilmiştir. Buna karşın, bozma sonrası davalı aleyhine bu defa 47.669,57 TL net fazla mesai ücreti alacağına hükmedilmiştir.
Mahkeme tarafından bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde kurulan hüküm davalının durumunu ilk karara nazaran ağırlaştırmakta olup, aleyhe hüküm kurma yasağına aykırıdır. Davalı lehine oluşan usulü kazanılmış haklar gözetilmeksizin verilen kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.