YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/4253
KARAR NO : 2021/8375
KARAR TARİHİ : 26.04.2021

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde makine bakımcısı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebep olmadan feshedildiğini, son net ücretinin 2.200,00 TL olduğunu, ücretin asgari ücret tutarının bankaya yatırıldığını, kalan kısmın elden ödendiğini, işyerinde haftanın altı günü 07.30-21.00 saatleri arasında ve ayrıca ayda iki pazar günü çalıştığını, yılbaşı ve dini bayramlar dışındaki resmi tatillerde çalıştığını, bu çalışmalara ilişkin ücretlerin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı şirket bünyesinde çalışmakta iken işyerinin 23.03.2014 tarihinden itibaren dava dışı şirkete devredildiğini, davacının 24.03.2014 tarihinden itibaren bu şirket bünyesinde çalışmaya devam ettiğini, davacıya iyiniyetli olarak bir miktar kıdem tazminatı ödendiğini, iş sözleşmesinin sona erdirilmediğini, iş müfettişi tarafından işyerinde yapılan denetimde, işyerinde 07.30-18.00 saatleri arasında çalışma yapıldığı, nadiren çalışmanın 19.00-20.00 saatlerine kadar uzadığının belirlendiğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin dava tarihi itibariyle devam ettiği ve davalı işverenin işyerini devreden konumunda bulunduğu, fesih söz konusu olmadığından feshe bağlı tazminatlar ile yıllık izin ücreti alacağı talebinin reddi gerektiği ancak fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.

Karar, yasal süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 2017/21645 esas, 2019/8825 karar ve 16.04.2019 tarihli ilamı ile tarafların diğer itirazları yerinde görülmeyerek özetle; iş sözleşmesinin işverence haklı neden olmadan fesh ediliği, buna göre davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, fazla çalışma alacağı ile ilgili olarak ise davacının davalı işyerinde haftada altı gün 07.30-19.00 saatleri arasında çalıştığının kabulü ile hesaplanan alacakdan uygun oranda indirim yapılması gerektiği, gerekçeleriyle karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş, bilirkişiden ek rapor da alındıktan sonra davanın kısmen kabulüne karar verilerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmış, yıllık izin ücreti alacağı talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağı olup olmadığı hususunda uyuşmazlık vardır.
Bozma kararı öncesi dosyaya sunulan bilirkişi raporunda, davacının davalı nezdindeki 3 tam yıllık kıdemi karşılığı 42 günlük yıllık izin ücreti alacağı olduğu ancak 1 yıllık izin kullanmaya dair yazılı beyan bulunduğundan bakiye 28 gün için yıllık izin ücreti alacağı olduğu, açıklanarak hesaplama yapılmıştır.
Mahkemece, bozma öncesi verilen hükümde ” davacının iş sözleşmesinin dava tarihi itibariyle devam etmesi ve davalı işverenin işyerini devreden konumunda bulunması nedeniyle davalı işverenin yıllık izin ücret alacağından sorumlu olmadığı yönünde sonuca varılmıştır” şeklindeki gerekçe ile söz konusu talep red edilmiştir.
Yukarıda açıklanan bozma ilamında belirtildiği üzere, iş sözleşmesinin devri olmayıp fesih söz konusudur ve davalı işveren feshe bağlı haklardan sorumludur. Bozma ilamında yıllık izin ücreti alacağının yazılmaması maddi hataya matuf olup, maddi hata nedeniyle taraflar lehine usuli kazanılmış hak da oluşmaz. Buna göre Mahkemece dosyada mevcut bilirkişi raporu ve davacının yemini değerlendirilerek yıllık izin ücreti alacağı belirlenmesi gerekirken gerekçesiz şekilde talebin reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.