YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/2259
KARAR NO : 2021/6292
KARAR TARİHİ : 16.03.2021
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığını, davalı tarafça hafta içi ve hafta sonu fazla çalışma ücretlerinin aynı ücret üzerinden hesaplandığını, iş sözleşmesinin davacı tarafından fazla çalışma ücretlerinin tam olarak ödenmemesi, resmi ve dini bayramlarda çalışma ücretlerinin ödenmemesi ve bu miktarların sosyal güvenlik primlerine yansımaması sebebiyle haklı feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının tüm fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, resmi ve dini bayramlarda çalışma yapılmadığını, ödenmemiş alacağı bulunmadığını, feshin haklı bir sebebe dayanmadığını beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davacının ödenmeyen fazla çalışma ücreti bulunup bulunmadığı ve iş sözleşmesinin işçi tarafından haklı sebeple feshedilip feshedilmediği konularında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece davacının feshin gerçekleştiği Mart 2014 dönemi hariç ödenmeyen fazla çalışma ücreti alacağı bulunmadığı gerekçesiyle feshin haklı sebebe dayanmadığı kanaatine varılarak kıdem tazminatı ile fazlaya ilişkin fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmiştir. Anılan karar Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 25.10.2018 tarihli, 2017/16077 esas 2018/23271 karar sayılı kararı ile “…davalı tarafça ibraz edilen işyeri kayıtları değerlendirilerek davacının yapmış olduğu fazla mesailer tespit edildikten sonra davacıya yapılan fazla mesai ödemeleri de dikkate alınarak dava konusu fazla mesai alacağı ile kıdem tazminatının hesaplanması gerekirken eksik inceleme ve değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, hükme esas alınan bilirkişi raporunun uyuşmazlığın çözümü için yeterli olmadığı anlaşılmaktadır. Dosya kapsamında işverence sunulan imzalı ücret bordroları, banka ödeme kayıtları ve parmak izi okuma sistemi kayıtları bulunmaktadır. Mahkemece yapılması gereken iş, davacının parmak izi okuma sistemi çıktılarına göre yaptığı fazla çalışma süresinin belirlenmesi ve bu sürenin karşılığı olan ücretin imzalı ücret bordroları ve banka kayıtlarına göre ödenip ödenmediğinin açıklığa kavuşturulmasıdır. Her ne kadar 25.10.2018 tarihli bozma ilamında, davacının ödenmeyen fazla çalışma alacağının bulunduğu ve kıdem tazminatının hesaplanması gerektiği belirtilmiş ise de, kararın devamında davacının yapmış olduğu fazla mesailerin tespiti gerektiği ifade edilmektedir. Bozma kararı kendi içinde çelişkili olup, mahkemece maddi hata sonucu verilen karara uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usuli kazanılmış hak oluşmaz. Esasen söz konusu bozma kararında ifade edilmek istenen husus, davacının fazla çalışma alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında yukarıda açıklanan ilke ve esaslara göre araştırma yapılmasıdır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise açıklanan şekilde bir değerlendirme yapılmadığı, parmak izi okuma kayıtlarındaki çalışma süresine göre haftalık (veya günlük 11 saati aşan) fazla çalışma süresinin belirlenmediği, bunun yerine Mart 2012, Mayıs 2012, Mayıs 2013 ve Haziran 2013 aylarına ait parmak izi okuma kayıtları seçilmek suretiyle bu aylarda cumartesi günlerine ait fazla çalışma ücretinin ödenmediği sonucuna varıldığı anlaşılmaktadır. Ancak anılan dönemler yönünden dahi, işverence ödenen ve bordroya yansıtılan fazla çalışma ücretinin, kayıtlardaki süreyi karşılayıp karşılamadığı belirlenmemiştir. Öncelikle, davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında dosya kapsamındaki tüm yazılı kayıtlar dikkate alınarak değerlendirme yapılmalı, oluşacak sonuca göre feshin haklı sebebe dayanıp dayanmadığı ve davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı belirlenmelidir. Yetersiz bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.03.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.