YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/1641
KARAR NO : 2021/5086
KARAR TARİHİ : 25.02.2021
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen karar Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 2017/26913 esas- 2020/1471 sayılı 03.02.2020 tarihli kararı ile reddedilen hafta tatili ücret alacağı yönünden, davacı tanığın çalıştığı dönemle sınırlı olarak yılda bir kez refit-mağaza yenileme döneminde hafta tatili olmaksızın çalışıldığı ve bu sürecin iki–üç ay sürdüğü beyanı esas alınarak değerlendirilmesinin dosya içeriğine daha uygun düşeceği gerekçesi ile bozulmuştur. Bozmaya uyma kararı verilerek aldırılan ek raporda yapılan hesaplama sonucu davacının indirimsiz brüt 4.979.27 TL hafta tatili ücreti alacağına hak kazandığı tespit edilmesine rağmen mahkemece bu hesaplama net olarak kabul edilip yapılan indirim sonucu 3.734.45 TL net hafta tatili ücret alacağının hüküm altına alınması hatalı olmuştur.
Öte yandan; fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca uygun bir indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Sözkonusu alacaklardan yapılan indirim takdire bağlı bir indirim olmayıp sübuta ilişkindir. Bu nedenle Türk Borçlar Kanunu 51. ve 52. maddelerinin somut olayda uygulanmasına imkan bulunmamaktadır.
Açıklanan hususlar bozma sebebi ise de, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, hüküm fıkrasının ikinci maddesinin hükümden çıkarılarak yerine “2-) Bilirkişi raporunda hesaplanan 4.979,27 TL brüt hafta tatili ücret alacağının % 25 indirim ile 3.734,45 TL olarak kabulüne, dava tarihinden itibaren yasal faizi aşmamak üzere bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin Reddine” cümlesi eklenerek DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.