YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/8832
KARAR NO : 2021/4080
KARAR TARİHİ : 17.02.2021

BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : … 24. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 27. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 01.08.2005-07.12.2009 ve 10.08.2011-08.02.2016 tarihleri arasında iki dönem halinde makine operatörü olarak çalıştığını, davalı şirket tarafından fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, bunun yerine belge imzalatılmak istendiğini, şirket çalışanlarınca belgenin imzalanmaması üzerine davalı şirket yönetimince ibraname hazırlandığını ve müvekkilinin hazırlanan ibranameyi imzalamaması üzerine işverence haksız olarak işten çıkartıldığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin eksik kullandırıldığını, dini bayram hariç tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıldığını, ücretlerinin ödenmediğini, Şubat 2016 tarihine ait 8 günlük ücret alacağının bulunduğunu ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, aylık ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı ve katılma yolu ile davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, İlk Derece Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2-Taraflar arasında davacının ödenmeyen ücret alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu 32/2. ve 37. maddesine göre ücretin ödendiğini ispat mükellefiyeti işverene aittir.
Dosya içeriğine göre; davacı dava dilekçesinde 2016 yılı Şubat ayına ait sekiz günlük ücret alacağının ödenmediğini belirterek ücret alacağı talebinde bulunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının işverence ödenmeyen ücret alacağının 727,37 TL olduğu tespit edilerek Mahkemece bu miktar hüküm altına alınmıştır.
Davalı işveren söz konusu döneme ilişkin ücretin ödendiğini savunarak delil olarak banka kayıtlarına dayanmış ve davacıya ait banka hesap bilgilerini bildirmiştir. Her ne kadar Mahkemece bu hususla ilgili olarak Akbank Beylikdüzü Şubesine müzekkere yazılmış ise de, verilen cevabi yazıda, ilgili şubenin Akbank Beylikdüzü Sanayi Şubesi olduğu belirtilmesine rağmen Mahkemece ilgili şubeden banka kayıtları celp edilmeksizin hüküm kurulmuştur. Mahkemece yapılacak iş, ilgili şubeden banka kayıtları getirtilerek davacının ücret alacağının bulunup bulunmadığı hakkında bir karar verilmesidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
3-Taraflar arasında davacının kullandırılmayan izin sürelerine ait alacağının bulunup bulunmadığı noktasında da uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 31. maddesinde, hakimin davayı aydınlatma ödevi düzenlenmiş olup madde uyarınca, hakim uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara açıklama yaptırabileceği, soru sorabileceği ve delil gösterilmesini isteyebileceği düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı vekili süre belirtmeksizin davacının yıllık izin haklarının kanuna uygun olarak kullandırılmadığını iddia etmiştir. Davalı işverence dosyaya davacı imzasına havi bir kısım yıllık izin talep formları sunulmuştur. Mahkemece bu belgelere itibar edilerek hesaplanan izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak dosyada mevcut izin belgeleri ile ilgili olarak davacı asilin beyanının alınmamış olması hatalıdır. Bu itibarla, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 31. maddesine göre öncelikle davacı asil çağrılmalı, yıllık izin talep formları davacıya gösterilmeli, talep edilen tarihlerde yıllık izin kullanıp kullanmadığı sorularak netleştirilmeli, ayrıca izin talep formları bulunmayan yıllarda yıllık izin kullanılıp kullanılmadığı ve yıllık izin kullanılmış ise kaç gün kullanıldığı hususunda da davacının beyanı alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilip, sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 17.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.