Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2020/2763 E. 2020/10150 K. 01.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/2763
KARAR NO : 2020/10150
KARAR TARİHİ : 01.10.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 10/09/2004 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığını, iş akdinin İş Yasasının 25/II maddesi uyarınca feshedildiği 16/03/2009 tarihine kadar çalıştığını, müvekkilinin davalı iş yerinde tır şoförü olarak çalıştığını ve son ücretinin net 680.-TL olduğunu, müvekkilinin maaşının yanında ek olarak km başına 16 kuruş yol avansı aldığını, iş saatlerinin belli olmadığını, sabah iş yerinden yük alındığını ve yola çıkıldığını, gece geç saatlere kadar çalışmanın devam ettiğini, ancak müvekkiline fazla mesai ücreti ödenmediğini, çoğunlukla haftanın yedi günü çalışmanın olduğunu, dini ve milli bayramlarda tamamen çalıştırıldığı halde zamlı çalışma ücretlerinin ödenmediğini, müvekkilinin yıllık izin kullanmadığını ve 12 Mart 2009 tarihinde Gebze 3. Noterliğinden kendisine ödenmeyen 2009 yılı Ocak ve Şubat aylarına ait maaşlarının ödenmesi için ihtarname gönderdiğini ve bunun üzerine işine son verildiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatı, resmi ve dini bayram tatili ücret alacağı, fazla çalışma alacağı, maaş alacağı, yıllık izin alacağı, hafta tatili alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen dava ile de, ıslahtan sonra gelen bilirkişi raporunda ıslah ile istenen rakamlardan daha yüksek miktarlar tesbit edildiğinden aradaki farkı talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 22/12/2004 tarihinde müvekkil şirkette şoför olarak çalışmaya başladığını, davacının işyeri kurallarına uymadığını ve disiplinsiz davranışlar sergilediğini, bu nedenle uyarılar aldığını, davacının 10/03/2009 tarihinde sevk ve idaresindeki metrobüsle giderken tamamen kusurlu olarak önündeki bir başka metrobüs araca arkadan çarptığını, davacının sebebiye verdiği bu kaza neticesinde hem davacının sevk ve idaresindeki metrobüs ile hem de önde giden metrobüsün çok büyük hasar gördüğünü, araçlarda oluşan toplam hasar bedelinin 65.077,74 TL olduğunu, Karayolları Trafik Kanunu 56/C maddesine göre sürücülerin önlerinde giden araçları yönetmelikte belirlenen güvenli ve yeterli bir mesafeden izlemek zorunda olduğunun ve davacının öndeki araç ile arasındaki mesafeyi ayarlayamaması nedeniyle öndeki araca çarparak her iki araçta hasar oluşmasına kusuruyla sebebiyet verdiğini, meydana gelen bu olay sebebiyle davacıdan İş Kanunu madde 19 uyarınca yazılı savunma talep edildiğini ancak davacının savunma vermekten imtina ederek işyerini terk ettiğini, davacının bu kazadan sonraki gün müvekkil şirkete Noter aracılığı ile ihtar gönderdiğini, söz konusu keşidenin içeriğinde 10/03/2009 tarihinde meydana gelen kazadan dolayı işine son verilip verilmediği hususunun kendisine bildirilmesini istediğini, davacının 12/03/2009-13/03/2009-14/03/2009 tarihlerinde işe gelmediğini, davacının belirtilen tarihlerde işe gelmediğine dair tutanakların tutulduğunu, davacının 10/03/2009 tarihinde kusuru ile sebebiyet verdiği çok yüksek hasarlı trafik kazası ve kazanın oluş şekli göz önünde bulundurularak müvekkil şirket tarafından Noter aracılığı ile davacının iş akdinin haklı ve geçerli nedenle feshedildiğini, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığını, davacının müvekkil şirketten hak ve alacağının bulunmadığını, ayrıca davacının davasına konu yaptığı taleplerinin ZAMANAŞIMINA uğradığını, bu nedenle zamanaşımı nedeniyle davanın reddini talep ettiklerini, davacının kusur ve ihmaliyle müvekkil şirketi maddi zararlara uğrattığını, bu zararların takas ve mahsubunu talep ettiklerini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışmaların yazılı delil yerine tanık beyanlarına dayalı olarak hesaplanması halinde, işçinin normal mesaisinin üzerine sürekli olarak aynı şekilde fazla çalışması mümkün olmadığından, hastalık mazeret izin gibi nedenlerle belirtildiği şekilde çalışamadığı günlerin olması kaçınılmaz olup, bu durumda dosya içeriğine uygun bir indirim yapılmalıdır. Fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine doğrudan yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemelidir.
Somut uyuşmazlıkta, fazla mesai ücreti bakımından; bu alacak kaleminin takograflara göre hesaplanmasına rağmen bu alacaktan % 30 oranında indirim yapılması hatalıdır. Belgeye dayalı olarak yapılan hesaplamadan takdiri indirim yapılmamalıdır.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/10/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.