YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/2478
KARAR NO : 2021/3612
KARAR TARİHİ : 04.02.2021
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : … 24. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 21. İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı ve cezai şart tazminatı ile ücret, fazla çalışma ücreti ve ikramiye alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, Davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan REDDİNE karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücreti alacağı olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı işçi fazla çalışma isteğinde bulunmuş, delil olarak iş sözleşmesi ve tanıklara dayanılmıştır. İlk Derece Mahkemesince iş sözleşmesinde belirlenen günlük mesainin başlangıç ve bitiş saatlerine göre haftalık 3 saat fazla çalışma yapıldığı gerekçesiyle istekle ilgili hüküm kurulmuştur.
Yargılama esnasında her iki taraf tanıkları da dinlenmiş ve çalışma saatleri 09.00-18.00 saatleri arası olarak açıklanmış, ancak Cumartesi günleri yarım gün çalışıldığı davacı tanıklarınca açıkça beyan edilmiştir. Böyle olunca her iki taraf tanık anlatımlarına göre davacı işçinin fiili çalışması haftalık 45 saati aşmayıp iş sözleşmesinde belirlenen günlük çalışma süresine göre fazla çalışma ücreti isteğinin kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının cezai şart tazminatı talebi konusunda da taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun “Cezanın miktarı, geçersizliği ve indirilmesi” başlıklı 182. maddesinde;
“Taraflar, cezanın miktarını serbestçe belirleyebilirler.
Asıl borç herhangi bir sebeple geçersiz ise veya aksi kararlaştırılmadıkça sonradan borçlunun sorumlu tutulamayacağı bir sebeple imkânsız hâle gelmişse, cezanın ifası istenemez. Ceza koşulunun geçersiz olması veya borçlunun sorumlu tutulamayacağı bir sebeple sonradan imkânsız hâle gelmesi, asıl borcun geçerliliğini etkilemez.
Hâkim, aşırı gördüğü ceza koşulunu kendiliğinden indirir.” düzenlemesi bulunmakta olup 182/son maddesinde indirim hususu dile getirilmiştir.
Somut olayda, taraflar arasındaki iş sözleşmenin 7/d maddesinde hizmet akdindeki ücretin aşağıya çekilmesi nedeniyle veteriner hekimin 15 aylık net ücret alacağının kendisine işveren tarafından tazminat olarak ödeneceği kararlaştırılmıştır. Kararlaştırılan 15 aylık net ücret tutarındaki cezai şart fahiş olup İlk Derece Mahkemesince herhangi bir indirime gidilmemiş olması da hatalı olup kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurularını esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.