YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/2419
KARAR NO : 2021/3609
KARAR TARİHİ : 04.02.2021

BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : … 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : TESPİT
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 23. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, … 1. İş Mahkemesinin işe iade kararını havi dosyasının temyizi nedeniyle Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin kararı sonrası sunulan, yargılama aşamasında sunulmaması nedeniyle hukuken incelemesi yapılamayan ve evvelce itirazı mümkün olmayan Organizasyon Şemasının bilgisi haricinde hazırlandığının ve işveren vekili olmaması sebebiyle fiili duruma aykırı olarak düzenlendiğinin bu nedenle Organizasyon Şemasının görev ve sorumluluk alanını – gerçeği yansıtmadığının ve sahte olduğunun – hükümsüzlüğünün tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle 2011 tarihli Wall-Era organizasyon şemasının fiili durumu yansıtmadığı hususunun tespitine karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı işçi açmış olduğu bu davada, iş sözleşmesinin feshedildiği 18.02.2011 tarihinde Organizasyon Şemasının görev ve sorumluluk alanını – gerçeği yansıtmadığının ve sahte olduğunun – hükümsüzlüğünün tespiti talebiyle tespit davası açmıştır.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda işveren tarafından düzenlenen organizasyon şemasının davacının işyerindeki yetki ve sorumlulukları itibariyle gerçeği yansıtmadığı, organizasyon şemasında yer aldığı konumdaki görev tanım ve yetkilerinin davalı tarafından somut ve denetime elverişli şekilde ortaya konulamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne dair hüküm kurulmuştur.
Davacı işçinin daha önce fesih bildirimine itiraz ile işe iadeye dair dava açtığı, İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen kabul kararı üzerine Yargıtay tarafından verilen karar ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak davacı işçinin işveren vekilinin yardımcısı olduğu gerekçesiyle davanın reddine dair kesin olarak hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
Davacı işçinin açmış olduğu diğer bir davada fazla mesai ücreti isteğinin de işyerinde üst düzey yönetici konumunda çalıştığı ve mesaisini kendisinin belirlediği gerekçesiyle isteğin reddine dair hüküm kurulduğu ve bu kararında Yargıtay denetiminden geçmek suretiyle onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Daha önce açılan davaların konusu dikkate alındığında, iş bu dava için kesin hüküm oluşturması mümkün değil ise de; kesinleşen her iki davada da davacının işveren vekilinin yardımcısı konumunda ve üst düzey yönetici pozisyonunda çalıştığı olgusu kesinleşmiş olup her iki karar çerçevesinde yapılan tespitler iş bu dava bakımından kuvvetli delil niteliğindedir.
Öte yandan Hukuk Muhakemeleri Kanununun 106/2 maddesine göre davacının iş bu davayı açmakta güncel ve hukuki yararı da bulunmamaktadır.
Kesinleşen kararların unsur etkisi ve iş bu davada kuvvetli delil olma vasfı ile hukuki yarar yokluğu sebebiyle davaya konu tespit isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabule dair karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurularını esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.