Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2019/6711 E. 2019/16891 K. 26.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/6711
KARAR NO : 2019/16891
KARAR TARİHİ : 26.09.2019

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan … Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 10.10.2010 tarihinden iş akdinin feshedildiği 31.03.2014 tarihine kadar, örtülü devir olgusunun gerçekleştiği çeşitli alt işverenlerde çalıştığını en son olarak davalı işveren … Elektrik İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.’nde iş akdi ile çalıştığını, 31.03.2014 tarihinde iş akdinin bildirimsiz olarak fesih edildiğini, çalışma süresi boyunca yıllık izinlerinin kullandırılmadığını yine çalışma süresi boyunca günde 12 saati aşacak şekilde çalıştırılmasına rağmen fazla çalışmalarının karşılığı olan ücretlerin kendisine ödenmediğini, çalışma süresinin parmak okuma sistemi ile kayıt altına alındığını bu kayıtların celp edilmesi halinde fazla çalışma iddiasının kanıtlanacağını, 31.03.2014 tarihi itibari ile son ücretinin brüt 1.713,60 TL olduğunu, somut olayda … Elektrik İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin … Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin teknolojik uzmanlık gerektiren bir işi olan arıza giderme işlerini üstlendiğini ve kendisinin de bu şirketin işçisi olarak çalıştığını davalılar arasında 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. maddesine göre asıl işveren – alt işveren ilişkisinin bulunduğunu bu nedenle iş akdinden doğan alacaklarından davalıların birlikte sorumlu olduğunu iddia ederek fazla çalışma ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılardan … Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili özetle; davacının taleplerinin zamanaşımına uğraması nedeni ile öncelikle zamanaşımı itirazlarının bulunduğunu, davacı tarafından … A.Ş. ile … Elektrik İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. arasında asıl işveren – alt işveren ilişkisinin olduğu iddia edilmişse de gerçekte bu iki şirket arasında böyle bir ilişkinin söz konusu olmadığını davacının kurum emrinde çalışmadığı gibi davacıya talimatların kurum tarafından verilmediğini davacının maaş ve özlük haklarından diğer davalı şirketin sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı … Elektrik İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili özetle; davacının iddia ettiği gibi … Elektrik bünyesinde işe alındığını, daha sonra alt işverenler bünyesinde çalıştığını, davacının belirli süreli işlerde çalıştığını, müvekkili firmadan sonra davacının başka firmalarda da çalıştığının SSK kayıtlarından da anlaşılacağını, müvekkili firma tarafından davacının işine son verilmediğini, işin bitmesi üzerine … Elektrik Dağıtım A.Ş. tarafından davacının işine son verildiğini, asıl işverenin işe alma ve işe son vermede yetkili ve görevli olduğunu, zaten işle ilgili tüm emir ve talimatların asıl işveren tarafından verildiğini, davacının çalışmalarının karşılığının ödendiğini, sorumluluğun asıl işveren bünyesinde çalıştığından asıl işverende olduğunu, davacının 3 vardiya ile çalıştığından fazla mesaisinin olmadığını, işyerinde 7.5 saat çalışma yapıldığını, davacının yıllık iznini kullandığından yıllık izin ücretinin de bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalılar tarafından temyizi üzerine karar, Dairemizce özetle ve sonuç olarak;
“1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde, çalışma süresi boyunca günde 12 saati aşacak şekilde çalıştırılmasına rağmen fazla çalışmalarının karşılığı olan ücretlerin kendisine ödenmediğini iddia ederek fazla çalışma ücreti talep etmiştir. Davacı iddiasını ispat amacıyla tanık deliline ve parmak okuma sistemi kayıtlarına dayanmıştır.
Mahkemece …“tanıkların da işe girişlerde parmak okuma (PDKS) sistemi olduğunu beyan etmesi üzerine davalı … A.Ş.’den parmak okuma sistemi kayıtlarının istenmesine rağmen davalı … A.Ş. tarafından yazılan müzekkereye cevap verilmemesi üzerine davacının fazla çalışma alacakları tanık beyanlarına göre hesaplanmıştır.” gerekçesiyle fazla mesai ücreti davacı işçi lehine hüküm altına alınmış ise de; dinlenen davacı tanıklarının da işverene karşı aynı konuda açılmış davaları bulunmaktadır. Husumetli tanık beyanları, davalı işyerinde fazla mesai yapılarak çalışıldığını ispat için yeterli değildir. Ancak davacı parmak okuma sistemine dayandığından ve tanıklardan bu sistemi doğruladığından davalı tarafından gönderilmeyen kayıtların HMK’nın 220. maddesine göre istenip, sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı …Ş. vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı …Ş.’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı tarafından açılan dava, belirsiz alacak davası türlerinden kısmi eda, külli tespit davası niteliğinde olduğundan dava ile istenen miktarlara dava tarihinden, arttırılan miktarlara artırım tarihinden itibaren faiz yürütülmesi yerinde ise de, dava ve artırım tarihlerinin hükümde açıkça belirtilmemesinin infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Hüküm fıkrasının fazla mesai ve yılık izin ücretine ilişkin 1 ve 2 numaralı bentlerinin çıkartılarak yerlerine;
“1-Fazla çalışma alacağına ilişkin davanın;
Davalı … Elektrik İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti. yönünden reddine,
Diğer davalı …Ş. yönünden kabulü ile; 7.258,40 TL brüt fazla çalışma alacağının 100 TL’sinin dava tarihi olan 08/10/2014 tarihinden itibaren, bakiye 7.158,40 TL’nin talep artırım tarihi olan 04/03/2015 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanacak en yüksek faizi ile birlikte davalı …Ş.’den tahsili ile davacıya verilmesine,
“2-2.399,04 TL brüt yıllık ücretli izin alacağının 1.719,84 TL’sinin dava tarihi olan 08/10/2014 tarihinden itibaren, bakiye 679,20 TL’nin talep artırım tarihi olan 04/03/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 26/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.