Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2019/6017 E. 2019/16851 K. 26.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/6017
KARAR NO : 2019/16851
KARAR TARİHİ : 26.09.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar … ve Lojistik A.Ş. ve … Nak. ve Tic. A.Ş. vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 17.02.1997 tarihinde… Nakliyat Tic. A.Ş.’de gümrük saha sorumlusu olarak işe başladığını, 31.10.2003 tarihinde tüm hak ve alacakları baki kalmak üzere … ve Lojistik A.Ş.’ye geçirildiğini, müvekkilinin davalı işyerinde ticari aracıyla birlikte çalıştığını, müvekkiline ayda 1.820,00 TL ücret yanında, gümrük işlemleri yapılan her kamyon veya tır için araç başına; Halkalı Gümrük Müdürlüğü için 10 TL, Ambarlı Gümrüğü için 20 TL, Atatürk Havalimanı için 30 TL prim ödendiğini, günlük işlem gören araç sayısı aylık 400-450 civarında olduğunu, ayrıca davacı aracı ile birlikte çalıştığı için 100 km için 7,5 litre mazot yerine LPG alma hakkı verildiğini, davacının iş akdinin 28.01.2013 tarihinde feshedildiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, prim ve fazla mesai alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar … ve … Şirketleri vekili; zamanaşımı itirazı ve husumet itirazlarının olduğunu, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, davacının çalıştığı dönem içerisinde hiçbir zaman prim almadığını, araç başı prim ödemesinin olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Bozma İlamı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Yerel Mahkemenin ilk kararı, Dairemizin 21/12/2017 tarih ve 2015/26855 Esas, 2017/22053 Karar sayılı ilamıyla “1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalılardan … Şirketi hakkındaki davadan feragat edildiği halde, adı geçen davalının tüm alacaklardan sorumlu tutulması hatalıdır.
3-Dava kısmi dava olup davada ıslah yapılmamıştır. Ancak her kısmi davada hak ve alacaklar, taleple bağlı kalınarak hüküm altına alınmakla birlikte, alacağın gerçekte ne kadar olduğu ayrıca belirlenmelidir. Gerekçe ya da hükümde böyle bir belirlemeye yer verilmemesi de hatalıdır.
4-Dava dilekçesi ile 100 TL kıdem tazminatı ve 100 TL ihbar tazminatı talep edilmiş, dava ıslah edilmemiştir. Diğer alacaklar bakımından dava dilekçesinde talep edilen miktarlara, taleple bağlılık kuralına uygun olarak karar verilmiş olmakla birlikte, kıdem tazminatı bakımından net 3.434,00 TL’ye, ihbar tazminatı bakımından net 1.813,00 TL’ye hükmedilmiş; bu miktarların nereden bulunduğu da anlaşılamamıştır.
5-Davalı, dosyaya bir kısım izinlerin kullanıldığına ilişkin yıllık izin formları ibraz etmiş olup yıllık ücretli izin alacağı hesabında, bu formlar hiç dikkate alınmamıştır. Sözü edilen yıllık izin formları bir değerlendirmeye tabi tutularak sonucuna göre hüküm kurulmalıdır.” gerekçeleriyle bozulmuştur.
Yerel mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili ve davalılar … ve Lojistik A.Ş. ve … Nak. ve Tic. A.Ş. vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Gerekçeli kararda dava tarihinin 29/01/2013 yerine 17/01/2018 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalılar … ve Lojistik A.Ş. ve … Nak. ve Tic. A.Ş.nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Bozmadan önceki kararda davacının fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacak talepleri reddedildiği ve davacı tarafın temyize gelmemesiyle davalı yararına usulü kazanılmış hak oluştuğu gözden kaçırılarak bozma sonrasında fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarına hükmedilmesi hatalıdır.
4-Davacının hangi taleplerinin reddedildiği açıkça yazılmayarak “davacının sair alacak talebinin reddine” şeklinde hüküm kurulmasının HMK’nın 297/2. Maddesine aykırı olduğunun gözetilmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 26.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.