YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/5666
KARAR NO : 2019/16799
KARAR TARİHİ : 26.09.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının… Müdürlüğü’nde 399 sayılı KHK’ye tabi sözleşmeli statüsünde memur ünvanıyla görev yapmakta iken kurumun özelleştirmesi kapsamında 406 sayılı Yasa’nın Ek 29. maddesi ve atıfta bulunduğu 4046 sayılı Kanunun 22.maddesi kapsamında 23.02.2006 tarihinde kamu kurumuna atanmak üzere Devlet Personel Başkanlığı’na bildirilen ve 03.05.2006 tarihine kamu kurumuna atanan davacının maaş nakil ilmühaberinde gerekli düzeltmenin yapılmasına, noksan ödenen ek ödeme tutarlarının hak ettiği tarihlerden itibaren işlenmiş faizleriyle birlikte ödenmesine yönelik yapmış olduğu 26/10/2010 tarihli başvurusuna ilişkin… Müdürlüğü’nün zımnen reddine dair işlemin hatalı olduğunu ileri sürerek bu red işleminin iptalini, maaş nakil ilmuhaberinde gerekli düzelmenin yapılmasını, noksan ödenen ek ödeme ve enflasyon fark tutarları ile işlemiş faiz alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının davalı şirketin eylem ve işlemlerinde kaynaklı hak kaybına uğramadığının belgelerle sabit olduğunu, davacının kendi isteği ile kamu kurum ve kuruşlarına atanmasının yapıldığını ve halen 657 sayılı yasaya tabi olarak çalıştığını, maaş ilmuhaberinin yasa ve mevzuata uygun olarak tanzim edildiğini, benzer taleplerle iş ve idare mahkemelerinde açılan davaların görev ve esas yönünden reddedildiğini, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Mahkeme’nin davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/11/2017 tarihli 2016/1669 Esas 2017/1437 Karar sayılı kararının temyiz talebi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 22/03/2018 tarihli 2018/1957 Esas 2018/6068 Karar sayılı ve “….Somut uyuşmazlıkta, Dairemizin 2014/29162 Esas sayılı ilamı ile davalı tarafın temyizi üzerine onanan Eskişehir 2. İş Mahkemesi’nin 2014/152 Esas sayılı kararında ve Yargıtay 22. Hukuk Dairesi’nin 2014/20098 Esas sayılı ilamı ile davalı tarafın temyizi üzerine onanan Eskişehir 2. İş Mahkemesi’nin 2013/1128 Esas sayılı kararında belirtildiği üzere, ek ödemenin davacının davalı kurum ile ilişiğinin kesildiği tarihe kadar hesaplanması ve kabul edilmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır. Bir üst paragrafta belirtilen emsal kararlardan da anlaşılacağı üzere, maaş nakil ilmuhaberine kaç lira ek ödeme ilave edilmek sureti ile kaç lira üzerinden maaş nakil ilmuhaberi düzenlenmesi gerektiğinin hükümde tespit edilmemesi hatalıdır….” gerekçeli ilamı ile karar bozulduğu, bozma ilamına uyulduğu, Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda; dosya mali müşavir bilirkişiye tevdi edilmiş, bilirkişi tarafından düzenlenen ek rapor dosyaya sunulduğu, dosyaya getirtilen bilgi ve belgeler, sunulan bilirkişi ek raporu ile uyulmasına karar verilen Yargıtay bozma ilamı birlikte değerlendirildiğinde, davacının kapsam dışı nakle tabi olarak çalıştığı dönemde 406 Sayılı Kanunun ek 29 ve sözleşmenin 7.maddeleri uyarınca aynı statüde kamuda çalışan ve 399 Sayılı Kanun Hükmündeki Kararnamenin ek – 2 cetveline tabi çalışanlara uygulanan artışlardan yararlandırılmadığı, bu itibarla davacının artış yapılmaması nedeni ile 01/01/2006-03/05/2006 tarihleri arasında 166,14 TL fark alacağının bulunduğu yine maaş nakil ilmuhaberinin net 1.572,54 TL ücret üzerinden düzeltilmesi gerektiği gerekçesi ile “166,14 TL ek ödeme alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, davacının noksan ödenen ek ödeme tutarlarına hak kazandığının TESPİTİ ile, maaş nakil ilmuhaberinin net 1.572,54 TL ücret üzerinden düzenlenmesi gerektiğinin tespitine,” karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle Uyuşmazlık Mahkemesi’nin 2013/1400 Esas sayılı kararı ile eldeki davada Adli Yargı’nın görevli olduğu gerekçesi ile Eskişehir İş Mahkemesi’nin 2012/49 Esas sayılı görevsizlik kararını kaldırdığının anlaşılmasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, davalının usuli müktesep hakkına aykırılık söz konusudur.
Dairemizin 2018/1957 Esas sayılı bozma ilamına konu olan ilk derece Mahkemesi’nin 2016/1669 Esas sayılı kararına dayanak bilirkişi raporunda 2006 yılının Ocak ve Şubat ayları için aylık ek ödeme 40’ar TL üzerinden hesaplanmıştır. Dairemizin 2018/1957 Esas sayılı bozma ilamı üzerine alınan bilirkişi raporunda ise bozma ilamına uygun olarak 2006 yılının Ocak, Şubat, Mart, Nisan ayları için hesaplama yapılmış ise de aylık 40 TL üzerinden değil, 40,52 TL üzerinden hesaplama yapılmıştır.
Bu durumun davalının usuli müktesep hakkına aykırı olduğunun gözetilmemesi hatalıdır. Ek ödeme davalının usuli müktesep hakkına uygun şekilde hesaplanmalı ve bunun “Maaş Nakil İlmuhaberine” yazılacak miktara etkisi irdelenmelidir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/09/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.