Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2019/4119 E. 2019/12019 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/4119
KARAR NO : 2019/12019
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 08/04/2009 tarihinden itibaren aralıksız olarak davalı üst işveren … Öğretmenevi İktisadi İşletmesi A.S.O. Müdürlüğünün talimat ve emrinde alt işveren taşeronların sigortalısı olarak, … Öğretmenevi iş yerinde, teknik bakım elemanı ve garson olarak çalışmakta iken, iş akdinin davalı işverence haksız olarak 31/08/2013 tarihinde feshedildiğini, davacının son net maaşının 850,00 TL olduğunu iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekilinin özetle; müvekkili kurumun T.C. …’na bağlı bir işletme olduğunu, davanın davacının sigortalı olarak çalıştığı şirketlere yöneltilmesi ve davanın ihbar edilmesi gerektiğini, davacının davalı öğretmenevi lokalinde garsonluk yaptığını, davacının kendi isteği ile işten istifa ederek ayrıldığını, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkının olmadığını, davalı iş yerinde çalışma saatlerine dikkat edildiğini, fazla çalışma yapılması halinde çalışanlara ödemenin maaşı ile birlikte banka hesabına yatırıldığını, davacının 8 saat çalışması ve fazla mesai alacağının bulunmaması nedeniyle bu talebin reddi gerektiğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını, dini bayramlarda çalışma yapılmadığını, milli bayramlarda da çalışmasının bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Bakanlık vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; Davalı Bakanlığın 492 Sayılı Harçlar Kanunu’ nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeden davalı Bakanlığa harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın harçlara dair paragraflarının çıkartılarak yerlerine;
“Davalı T.C. … harçtan muaf olduğundan, karar-ilam harcına hükmedilmesine yer olmadığına,
Davacının yatırdığı başvuru harcı, peşin harç ve ıslah harcının karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.