YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/32
KARAR NO : 2019/2268
KARAR TARİHİ : 24.01.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirketlerin asıl ve alt işveren olarak işçi çalıştırdıkları işyerinde 07.07.2005-21.05.2011 tarihleri arasında çalıştığını, fazla mesaiden kaynaklanan alacaklarını tahsil edemediğini, son yıllarda fazla mesaiye ilişkin sorumluluktan kurtulabilmek amacıyla işçilerin bordrolarına fazla mesai ücreti ödendiğine ilişkin kayıtlar koyulduğunu ve geçmiş yıllara ait bordro şeklinde belgeler imzalatıldığını, davacının fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi ve sair sebeplerle iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı… A.Ş. vekili, davacının … şirketinin işçisi olduğunu, davalı şirketler arasında asıl-alt işveren ilişkisinin değil hasılat kira sözleşmesine dayanan bir kira ilişkisi bulunduğunu, davalı … şirketinden hizmet satın alınmadığını, sözleşme ile… şirketinin vapur ve iskelelerde bulunan büfe alanlarının yerlerinin kiralanmasını yaptığını, bu yerlerde hangi personelin, ne şartlarda çalıştırılacağı hususunun davalı… şirketin bilgisi dahilinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı … vekili, alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının ihale kapsamında ihaleyi kazanan… Temiz. Şti. tarafından istihdam edildiğini, husumetin adı geçen şirkete yöneltilmesi gerektiğini, davacı işçinin günde 12 saat çalıştırılmasının söz konusu olmadığını, fazla çalışma sürelerine ilişkin ücretlerinin ödendiğini ve maaş bordrosunda gösterildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalı işyerinde 07.07.2005-21.05.2012 tarihleri arasında çalıştığı, hesap pusulalarına göre her ay düzenli olarak fazla çalışma ücreti tahakkuk ettirildiği, bordroları ihtirazi kayıt konulmaksızın imzaladığı, tahakkuk eden fazla mesai ücretlerinin banka hesabına ödendiği, davacıya zorla bordroların imzalatıldığına ilişkin bir belge veya delile rastlanılmadığı, bu sebeple davacının fazla mesai alacağının bulunmadığı, davacının 21.05.2012 tarihli dilekçesi ile işten kendi istek ve rızasıyla herhangi bir baskı olmadan ayrılmak isteğini belirttiği, haklı fesih şartlarının da bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Dosya içeriğine ve sunulan bordrolara göre davalı işyerinde her ay yapılsın ya da yapılmasın 2008 yılına kadar 60 saat, sonrasında da genellikle 22 saat, bazı aylarda 21-11 saat fazla mesai ücreti ödendiği görülmektedir. Mahkemece, bu tahakkuklar nazara alınarak davanın reddine karar verilmiştir.
Dairemiz uygulamasına göre imzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazı kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazı kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. Ayrıca iş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, yıllık ikiyüzyetmiş saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir.
Somut uyuşmazlıkta, dosyaya mübrez bordrolarda fazla mesai hanesi açıkça öngörülüp, ister çalışsın ister çalışmasın fazla mesai ücreti ayrıca ödendiğinden, işyeri uygulaması olarak fazla mesai ücretinin aylık ücrete dahil edildiğinin kabulü gerekir. Bu nedenle tanık beyanları değerlendirilerek, davacının fazla çalışma alacağı hesaplanıp, yapılan ödemeler mahsup edilerek sonuca gidilmesi gerekirken davacının fazla çalışma alacağının yerinde olmayan gerekçe ile reddi hatalıdır.
Feshin haklılığı da fazla çalışmanın hüküm altına alınıp alınmamasına göre yeniden değerlendirilmelidir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.