YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/9259
KARAR NO : 2018/20004
KARAR TARİHİ : 08.11.2018
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 17/09/2009 tarihinde davalı …’daki inşaat şantiyesinde pompa operatörü olarak işe başladığını, çalışmasının 10/02/2011 tarihinde sonlandığını ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile ücret, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, açılan davanın haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalıya ait iş yerinde çalışmak için …’ya gittiği ve haksız olarak işten çıkarıldığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiş ve karar Dairemizce bozulmuştur.
Bozma ilamında özetle; “Taraflar arasında davacı işçinin ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 25 inci maddesinin (III) numaralı bendinde, işçiyi işyerinde bir haftadan fazla süre ile çalışmaktan alıkoyan zorlayıcı bir sebebin ortaya çıkması halinde, işverenin derhal fesih hakkının olduğu açıklanmıştır.
İşçinin iş sözleşmesinin zorlayıcı nedenlerle İş Kanunu’nun 25/(III) maddesi uyarınca feshi halinde, işverenin bildirim şartına uyma ya da ihbar tazminatı ödeme yükümlülükleri bulunmamaktadır. Ancak, 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesi uyarınca kıdem tazminatının ödenmesi gerekir.
Somut uyuşmazlıkta; dava dilekçesindeki açıklamalar ile dosya kapsamından, davacının iş akdinin …’da çıkan iç savaş üzerine zorlayıcı sebeple feshedildiği anlaşılmakla, ihbar tazminatı talebinin reddi gerekirken, kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.” gerekçeleri belirtilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulmuş ve yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Bozmadan sonra verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davacının 2.551,70 USD ihbar tazminatı, 22,00 USD yıllık izin ücreti ile karineye dayalı makul indirim dışında 757,08 USD hafta tatili ve 237,00 USD ulusal bayram genel tatil ücreti olmak üzere toplam 3.567,78 USD’lik alacak talebi reddedilmiş olup, bunun karar tarihindeki kur (4,8335) üzerinden karşılığı 17.244,87 TL’dir. Yargılamada kendisini vekil ile temsil ettiren davalı lehine reddedilen alacaklar üzerinden AAÜT.’sine göre hesaplanan 2.069,38 TL nisbi vekalet ücretinin maktunun altında kalması nedeniyle aynı tarifenin 13/1. maddesi dikkate alındığında maktu olan 2.180,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, bu miktarın üzerinde 4.574,80 TL. ret vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK’nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, davalı lehine hükmedilen vekalet ücretiyle ilgili son paragrafta yer alan “ 4.574,80 ” rakamının hükümden çıkartılarak yerine “ 2.180,00 ” rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/11/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.