Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2018/10956 E. 2019/3122 K. 11.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/10956
KARAR NO : 2019/3122
KARAR TARİHİ : 11.02.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 2001 yılından 2011 yılına kadar davalı işverenlikte çalıştığını, davalı işverenin, davacı müvekkilini geri çağıracağını söyleyerek işyerinden gönderdiğini ancak tekrar işe çağırmayarak iş akdini tek taraflı tazminatsız olarak feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ihbar tazminatı alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ileri sürdüğü iddialarını kabul etmediklerini, davacının iddia ettiği dönem aralığının tamamında çalışmadığını, aralıklı olarak Eylül 200-Temmuz 2004, Şubat 2009-Mayıs 2009, Ekin 2011-Aralık 20011 tarihleri arasında müvekkiline ait işyerinde çalıştığını, davacının davalı işverenlikte çalışmak istemeyip kendi isteği ile işyerinden ayrıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Bozma İlamı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti :
Mahkemenin davanın kısmen kabulüne ilişkin kararının davalı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 30.05.2018 tarih ve … E., 2018/12206 K. sayılı ilamı ile; bilirkişi raporunda davacı tanığının işyerinde haftada 7 gün, günde 10 saat çalışıldığı beyanına dayanarak, davacının günlük ücretinin 10 saat üzerinden 37 USD olarak kabul edilerek hesaplama yapıldığı, davacının bu konuda bir iddiası olmaması ve sözleşmede buna ilişkin bir düzenleme bulunmaması karşısında, davacının ücretinin günlük 7,5 saat üzerinden hesaplanması gerekirken 10 saat üzerinden hesaplanmasının hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmuş olup mahkemece bozma kararına uyulmasına ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Vermiş olduğu bir hüküm Yargıtay tarafından bozulan ve Yargıtay’ın bu bozma kararına gerek iradi ve gerekse kanuni şekilde uymuş olan yerel mahkeme, bozma kararı doğrultusunda inceleme yapmak ve hüküm kurmak zorundadır. Mahkeme uyma kararını kaldırarak, direnme kararı veremeyeceği gibi, hükmünün bozma kararının kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan bölümleri hakkında da farklı bir hüküm kuramaz. Bozmaya uyulmakla bozma lehine olan taraf yararına usulü kazanılmış hak doğmuş olur. Hükmün bir kısmının bozma kapsamı dışında bırakılmasının amacı bu kısımların doğru olduğunu belirlemek, bozmanın sınırlarını çizmek ve bu şekilde usulü kazanılmış hakları oluşturup, korumaktır. Yargıtay tarafından bozulan bir hükmün bozma kararının kapsamı dışında kalmış olan kısımları kesinleşir. Kesinleşmiş bu kısımlar, lehine olan taraf yararına usulü kazanılmış hak oluşturur. Bozma kararı üzerine önceki hüküm tamamen ortadan kalkar. Bu nedenle bozma kararından sonra da Mahkemece HMK.nun 297 vd. maddelerinde belirtilen unsurları taşıyacak şekilde yeni bir karar verilmek zorundadır.
Somut uyuşmazlıkta, bozma kararı öncesi hükme esas alınan raporda saat ücreti hesabı noktasında aylık çalışma süresi 28 gün olarak kabul edilmiş, davacı taraf rapora itiraz etmemiş ve bu yönde kararı temyiz etmemiştir.
Dairemiz tarafından verilen bozma kararında günlük çalışma süresinin 7,5 saat olarak esas alınması gerektiği belirtilmiş, Mahkemece bozmaya uyularak davacının saat ücretinin 7,5 saat ile çarpımı sonucu aylık ücreti belirlenmiş ancak bu defa aylık çalışması 30 gün olarak dikkate alınmıştır.
Bozma kararında aylık çalışma günü yönünden farklı bir hüküm bulunmadığından davalı yararına oluşan usuli müktesep hak gözönüne alınarak, saat ücretinin 7,5 ile çarpımının ardından aylık çalışma süresi 28 olarak kabul edilerek hesaplama yapılmalı ve davacının tazminat alacaklarına ilişkin bir karar verilmelidir.
Mahkemece davalı lehine oluşan usuli kazanılmış hakkın ihlali hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.