YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/10952
KARAR NO : 2019/2723
KARAR TARİHİ : 05.02.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde sanfor operatörü olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def’ini öne sürüp, fesih sonrası davacıya haklarının ödendiğini ve alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin işverence fesih edildiği ve davacıya bir kısım ödeme yapılmış ise de kabul edilen ücrete göre davacının bakiye kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma alacağı da olduğu, diğer taleplerin ise ispatlanamayıp reddi gerektiği, gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
Kararı taraflar temyiz etmiştir. Mahkemenin ilk kararı, Dairemizin … E.2016/14092 K. ve 13/06/2016 tarihli ilamı ile “davacının günlük 12 saatlik çalışmasında 1,5 saat ara dinlenme süresinin düşülmesi, gece çalışmasında 7,5 saati aşan kısımların fazla çalışma hesabında dikkate alınması ve davacının ayda 2 hafta tatilinde de çalışma yaptığının kabul edilmesi gerektiği”, gerekçeleri ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş, bilirkişiden ek rapor alınarak davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
İkinci kararı davalı taraf temyiz etmiştir. Karar Dairemizin 12/03/2018 tarih 2018/1972 E. 2018/4993 K. sayılı ilamı ile “Mahkemece karar gerekçesinde, bozma sonrası alınan ek raporun dikkate alındığı belirtilmiş ise de hükmedilen fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarında rapor yerine davacının ıslah dilekçesindeki taleplerine göre karar verilmesi hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki oluşturmakla hatalıdır. Karar gerekçesinde hafta tatili ile genel tatil alacağının ispatlanmadığı yazılmışken kararın hüküm kısımında bu iki alacağa hükmedilmesi de çelişkidir. Bozma öncesi genel tatil ücretine yönelik talep red edilmiş ve bu husus Dairemizce bozma konusu yapılmamışken davalı lehine oluşan usuli kazanılmış hak ihlal edilerek bozma sonrası alacağa hükmedilmesi de hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir. Kabule göre ise davacı dava ve ıslah dilekçesi ile toplam 893,00 TL genel tatil ücreti istemişken Mahkemece 928,00 TL ye hükmedilmesi 6100 sayılı HMK’nın 26. maddesinde belirtilen taleple bağlılık kuralına aykırıdır. Gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulduktan sonra davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma alacağı hesabı yapılırken ıslaha karşı zamanaşımı def’i dikkate alınarak hesaplama yapılmış ve çıkan rakama dava dilekçesinde istenen 5.000 TL de eklenerek sonuç alacak belirlenmiştir. Ancak, bozma gerekçeleri ve davaya karşı öne sürülen zamanaşımı def’i dikkate alındığında eklenecek miktarın 5.000 TL’nin altında kalacağı anlaşılmakta olup hatalı hesaplamaya itibarla sonuca gidilmesi bozma nedenidir.
Mahkemece, bozma gerekçeleri ile davaya ve ıslaha karşı öne sürülen zamanaşımı def”i de dikkate alınarak denetime elverişli şekilde alacak hesabı yapılıp buna göre sonuca gidilmelidir.
3- 6100 sayılı HMK’nın 332 . maddesi gereği davacı tarafça yapılan yargılama giderlerinin hangi kalemlerden oluştuğu belirtilerek dökümü de yapılması gerekirken, Mahkemece, denetime elverişle olmayan şekilde dökümü yapılmadan yargılama giderinin “523,30 TL” olduğunun belirlenmesi de hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.