Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2018/10066 E. 2018/23182 K. 13.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/10066
KARAR NO : 2018/23182
KARAR TARİHİ : 13.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 20.05.2008 tarihinde davalı işyerinde garson-misafir ilişkiler sorumlusu olarak çalışmaya başladığını, davalı şirketten en son aylık 900 TL net maaş aldığını, fiili çalışmanın 28.07.2012 tarihine kadar devam ettiğini, personellere karşı son dönemde yıldırma politikası ile psikolojik baskı uygulandığını, amacın istifaya zorlayarak tazminat ödememek olduğunu, müvekkilinin bu baskılar karşısında motivasyonunu kaybettiğini, davacının 28.07.2012 tarihli davalıya gönderdiği mailde bu durumun açıkça belli olduğunu, davalı şirketin maile dönüş yapmadığını, müvekkilinin 09.08.2012 tarihinde çektiği ihtarname ile iş akdini tek taraflı feshettiğini, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve sair hak ve alacaklarının 3 günlük sürede ödenmesinin istenildiğini, ancak bugüne kadar herhangi bir ödeme yapılmadığını, müvekkiline 02.08.2012 tarihinde gönderilmiş olan ihtarname ile iş akdinin feshedildiğine dair bildirimde bulunulduğunu, bu ihtarda belirtilen iddiaların gerçek dışı olduğunu, davalı şirketin iyi niyetli olmadığını iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının müvekkili şirkette 23.05.2008-02.08.2012 tarihleri arasında garson olarak çalıştığını, davacının müvekkili işyerindeki bir çalışma arkadaşı ile uygunsuz davranışı nedeniyle davacının Kanyon şubesinde çalışmasının önerildiğini, ancak davacının yazılı veya sözlü bir cevap vermediğini, davacının iş sözleşmesi gereği İstanbul İl sınırları içerinde her şubede çalışmayı kabul ettiğini, davacının 27,28,30,31 Temmuz ve 1-2 Ağustos tarihlerinde işe gelmediğini, davacının bu devamsızlığa bir açıklama getirmediğini, bu sürede davacıya telefonla da ulaşılamadığını, davacıya mazeretini ve savunmasını sunması için 31/07/2012 tarihinde ihtarname çekildiğini, davacının herhangi bir mazeret sunmadığını, davacının iş akdinin İş Kanunu’nun 25/II-g maddesi gereği 02.08.2012 tarihinde haklı nedenle feshedildiğini, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatı hakkının olmadığını, davacının ücretinin net 893,42 TL olduğunu bu durumun davacının imzasını taşıyan bordrosu ile sabit olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı davalı işyerinde fazla mesai yaparak çalıştığını ve karşılığı ücretlerin ödenmediğini iddia etmiş ve ispatlanan iddiası doğrultusunda fazla mesai ücretinin kabulüne karar verilmiştir. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai ücreti bilirkişi tarafından net 3.796,59 TL olarak hesaplandığı halde, raporun sonuç kısmına net tutar 4.625,82 TL olarak yazılmış ve mahkemece hatalı olarak 4.625,82 TL üzerinden indirim yapılarak hüküm kurulmuştur.
Mahkemece, fazla mesai ücretinin net 3.796, 59 TL üzerinden yine aynı oranda karineye dayalı makul indirim yapılarak hüküm altına alınması için, kararın bozulması gerekmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.