Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/9768 E. 2019/2807 K. 05.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/9768
KARAR NO : 2019/2807
KARAR TARİHİ : 05.02.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili … İş Mahkemesi’nin 2007/169 esas sayılı dosyasında açmış olduğu davada özetle; müvekkilinin davalıya ait … bahçede 20/09/2004 tarihinden itibaren fasılasız ve fiilen 2 yıl 8 ay 9 gün bekçi olarak çalıştığını, ancak davalının, davacı müvekkilinin sigortasını yapmadığını, müvekkilinin bahsi geçen bahçenin sulamasını yaptığı gibi bahçe içerisinde inşaat işlerinde de çalıştığı, yine davalının evinin de bulunduğu bahçede bekçilik yaptığını, davalının müvekkilini sürekli oyalayarak sigortasını yapmadığını, çalıştığı süre boyunca müvekkiline yıllık izin verilmediği ve müvekkilinin haksız olarak işten çıkarıldığını iddia ederek açıklanan nedenler dikkate alınarak fazlaya ilişkin hakların saklı kalmak kaydıyla fiilen fasılasız 2 yıl 8 ay 9 gün davalının yanında işçi olarak çalıştığının tespiti ile 500 TL kıdem tazminatı, 300 TL ihbar tazminatı, 300 TL fazla mesai ücreti, 300 TL genel ve hafta tatili ücreti, 100 TL yıllık izin ücreti, 100 TL eksik ödenen ücretler toplamı olmak üzere 1.600,00 TL’nin davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının müvekkiline ait bahçede tarım işlerinde ücretli olarak çalıştırıldığını, çalışmanın niteliği gereği İş Kanunu kapsamında olmadığını, davacının müvekkilinin bahçesinde bekçilik yapmadığını, tarım işleri ile ilgilendiğini, davacının müvekkilinin bahçesinde bulunan taşınmazın bir kısmında kaldığını, davacının boğma rakı diye tabir edilen kaçak içki ürettiğini ve bu durum müvekkili tarafından tespit edildiğini ve bu sebeple de işten çıkarıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C)Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davacıya verilen kesin süre içerisinde bilirkişi raporu alınması için gerekli masrafın yatırılmaması sonucu davacının davasını ispat yükümlülüğünden vazgeçtiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E)Gerekçe:
Davacının 4857 sayılı İş Kanunu’na tabi olarak çalıştığı, … İş Mahkemesi’nin 2007/168 esas sayılı dava dosyasında karara bağlanmış ve Yargıtay 21. Hukuk Dairesi’nin 10.12.2013 tarih, … Esas, 2013/23492 Karar Sayılı ilamı ile onanarak kesinleşen hizmet tespiti kararından anlaşılmaktadır.
Davacının iş sözleşmesinin tazminatı gerektirmeyecek şekilde sona erdiğini ve davacıya, hak ettiği yıllık izinlerin kullandırıldığını ispat yükü davalı işverende olup mahkemece, bilirkişiden ek rapor alınması için bilirkişi ücreti yatırılması amacıyla verilen kesin süre içerisinde, davacının bilirkişi ücretini yatırmaması sonucu davasını ispat edemediğinden söz edilerek davanın reddine karar verilmesi hatalıdır. İşçilik alacakları hesabının dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirilerek mahkemece yapılabileceği de dikkate alındığında, dosya kapsamına göre bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.