Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/9056 E. 2019/2048 K. 23.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/9056
KARAR NO : 2019/2048
KARAR TARİHİ : 23.01.2019

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalının işyeri olan otelde yiyecek içecek müdürü olarak 17/03/2012 tarihinde çalışmaya başladığını, davalı tarafça müvekkiline ihbar ve kıdem tazminatı olarak bir takım ödemeler yapıldığını, bu miktarların davalı tarafın ödemesi gereken gerçek ve yasal miktarın altında olduğunu ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı tarafın iddialarını kabul etmediklerini, davacının kötü niyetli olduğunu, sunulan Denizbank… Şubesinin 10/12/2013 tarihli 8.933,61-TL bedelli dekontun açıklama kısmında ihbar, kıdem ve maaş bordrosu ibaresi bulunduğunu, ödemeden 13 gün sonra 25/12/2013 tarihinde Antalya 4. Noterliğinin 25/12/2013 tarihli ihtarnamesinde tehdit yoluyla para talep ettiğini, maaş bordrolarını sunduklarını, davacının imzaladığı sözleşmeyi kendi isteğiyle ve rızasıyla imzaladığını, davacı personel arkadaşlarına ve personele kötü davrandığı için işten ilişiğinin kesildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı tarafından kıdem ve ihbar tazminatı ödemesi yapıldığından bu taleplerin ödeme nedeni ile reddine, fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Gerekçeli karar davalı vekiline 21/07/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olup, davalı tarafından temyiz talebinin 8 günlük temyiz süresinin son günü geçtikten sonra 17/08/2015 tarihinde yapıldığı anlaşıldığından, davalının temyiz talebinin süre aşımı nedeniyle REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
2- Davacı temyizine gelince;
a- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
b- Taraflar arasında davacının hizmet süresi uyuşmazlık konusudur.
İş hukukunda çalışma olgusunu ve hizmet süresini ispat yükü, bunu iddia eden işçiye düşer. Çalışma olgusu her türlü delille kanıtlanabilir. Çalışmanın ispatı konusunda, SSK ve işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Özellikle iddia edilen çalışma döneminde SSK kayıtlarındaki işverenlerin araştırılması ve kayden görünen işverenlerle işçi arasında iş görme ediminin yerine getirilip getirilmediği, kaydın ne şekilde oluştuğu araştırılmalıdır.
İşçinin çalışma olgusunun tespitinde işyerinde veya komşu işyerinde çalışanların tanıklığı önemli olduğu gibi tanık olarak dinlenecek kişinin tanıklığına güveni etkileyebilecek bir durumun olup olmadığı da araştırılmalıdır. Tanıklar belirli bir dönem çalışmışlarsa ve başkaca delil yok ise beyanlarının belirtikleri dönemle sınırlandırılması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta; dava dilekçesinde, davacının davalıya ait işyerinde 17/03/2012-22/11/2013 tarihleri arasında çalıştığı iddia edilmiş, Mahkemece, davacının işyerinde sezonluk olarak 17/03/2012-23/10/2012 ve 21/04/2013-22/11/2013 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilerek sonuca gidilmiştir.
Dosya içeriği, SGK hizmet cetveli, davalı tarafından sunulan imzalı ibraname, 31.01.2014 tarihli İŞKUR tutanağı, maaş ödemesine ilişkin banka kayıtları ve tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde; davacı işçinin davalıya ait işyerinde 17/03/2012-22/11/2013 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacının hizmet süresi açıklandığı şekliyle kabul edilerek talep edilen işçilik alacaklarının hesaplatılıp hüküm altına alınması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.