Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/9049 E. 2019/2049 K. 23.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/9049
KARAR NO : 2019/2049
KARAR TARİHİ : 23.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının T.C. …’na bağlı bulunan …Devlet Hastanesi’nde 01/01/1997-30/06/2014 tarihleri arasında temizlik işlerinde kesintisiz ve sürekli olarak çalıştığını, bu çalışmasının çok sayıda taşeron işverenliği adı altında fakat T.C. …’na bağlı …Devlet Hastanesi’nde gerçekleştiğini, T.C. …’nın asıl işveren diğer davalı şirketin ise alt işveren olduğunu, davacının işten ayrılma kodunun (18) nolu işin sona ermesi olarak yansıtıldığını, ancak iş akdinin işveren tarafından haklı bir neden olmaksızın sona erdirildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı alacağının davalılardan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı T.C. … vekili, müvekkili idareye bu davanın yöneltilemeyeceğini, davacının ihaleyi kazanmış bulunan firmalar nezdinde çalıştığı dönemlere ait tazminatlarından o dönem ki şirketin sorumlu olduğunu, müvekkili Kurumun temizlik işlerinden davalı şirketle birlikte başka şirketlerin sorumlu olduğunu, Bakanlık ile ihaleyi alan firmalar arasında imzalanan standart ihale sözleşmelerinde sosyal sigortalar mevzuatı ile her türlü işçi ve işveren hakkındaki mevzuattan dolayı işçi alınması ile işçi hakları konularında tüm sorumluluğun yükleniciye ait olacağının belirtildiğini, idareninde bu nedenle ayrıca sorumlu tutulamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı … San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili, …Devlet Hastanesi’ne 01/07/2014-31/07/2014 tarihleri arasında toplamda 1 ay hizmet verdiklerini, 30/06/2014 tarihinde çalışmayı bıraktıklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı şirket tarafından 31/07/2014 tarihinde davacının çıkışının bildirildiği, işten ayrılış bildirgesinde işten ayrılış nedeni “işin sona ermesi” olarak belirtildiği, davalı Kıvılcım Medikal Tıbbi Ürünler Gıda Sağlık Tem. Hizm. San. ve Tic. Ltd. Şti. tarafından davacıya başka işyeri gösterilmediği, davacının iş akdinin bu şekilde haklı nedene dayanmaksızın sona erdirildiği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Mahkemece gerekçeli karar başlığında “1” numaralı davalı olarak “… San. ve Tic. Ltd. Şti.” yerine, tüzel kişiliği bulunmayan “…” nin yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilerek bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı … San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin tüm, davalı T.C. …’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Mahkemece hüküm fıkrasında davalı Bakanlığın harçtan muaf olduğu belirtilmesine karşın, başvurma harcından davalı Bakanlığın da sorumlu tutulması hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının davacı tarafın sarf ettiği yargılama giderlerine ilişkin beşinci paragrafın tamamen çıkartılarak, yerine;
“-Davacı tarafından yatırılan 25,20 TL. başvurma harcının davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan sadece davalı … San. ve Tic. Ltd. Şti.’den alınarak davacıya verilmesine,
-Davacı tarafından yapılan tebligat gideri: 81,00 TL., müzekkere gideri: 32,00 TL., tanıklık ücreti: 50,00 TL., bilirkişi ücreti: 300,00 TL., dosya gidiş dönüş posta ücreti ve havale gideri: 47,38 TL. olmak üzere toplam 510,38 TL. yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.