YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/9023
KARAR NO : 2019/651
KARAR TARİHİ : 10.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalıya ait iş yerinde motor ustası olarak asgari ücretle 13/08/2010-25/02/2014 tarihleri arasında çalıştığını, davacının davalı işyerinde fazla mesai yaparak çalıştığını, dini bayramlar ile yılbaşı haricinde ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, davacının aylık ücretlerinin işe girdiği tarihten itibaren asgari ücretin altında bir miktar olarak sürekli eksik ödendiğini, asgari geçim indirimlerinin ödenmediğini, davalının davacının işe gelmediğini ileri sürdüğü 20/21/22/24 Şubat 2014 tarihlerinde davacının işe gittiğini ancak davalının davacının işe gelmediği iddiasında bulunduğunu iddiaların asılsız olduğunu iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, genel tatil ücreti, fazla çalışma ücreti, asgari geçim indirimi ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının kendisinin işi terkettiğini kıdem ve ihbar tazminatı hakkı olmadığını, davacının maaşlarının eksik ödenmediğini, karşılıklı anlaşma doğrultusunda ücretlerin ödendiğini, işyerinde fazla mesai yapılmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde talep ettiği alacaklar açısından iki defa ıslah talebinde bulunarak her bir ıslah dilekçesinde farklı bir alacağını ıslah etmiştir. 6100 sayılı HMK.nın 176/2. maddesine göre, aynı davada sadece bir kez ıslah yoluna başvurulabilir. Davacı bu hakkını, 08/04/2014 tarihli ıslah dilekçesi ile bakiye ücret ve asgari geçim indirimi talepleri açısından kullanmıştır. Bu nedenle, davacı tarafından yapılan ilk ıslaha değer verilip sonraki ıslah talebinin dikkate alınmaması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
3-2 numaralı bentteki bozma gerekçesi doğrultusunda, fazla mesai ücreti ve kıdem tazminatı alacaklarında, sadece dava dilekçesi ile istenen miktarların hüküm altına alınması gerektiği gözden kaçırılmamalıdır.
4-Davada yıllık izin ücreti talep edilmediği halde, her ne kadar hüküm fıkrasında yıllık izin ücreti hakkında hüküm kurulmasada, karar gerekçesinde yıllık izin ücretinin kabulünden bahsedilmesi çelişki yaratmış olup talep edilmeyen bir alacağın kabulü yolunda gerekçe oluşturulmasıda isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.