YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/8959
KARAR NO : 2018/22026
KARAR TARİHİ : 03.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.11.2009 tarihinden 21.03.2013 tarihine kadar davalı şirkete ait işyerinin muhasebe bölümünde çalıştığını, davacının haftanın 6 günü saat 09:00-19:30 arası çalıştığını, yaz aylarında ise sabah 08:00-02:00 arası çalıştığını, tüm hafta sonlarında ve resmi tatil günlerinde de bu şekilde çalıştığını, davacının maaşının asgari ücret gibi gösterildiğini, bu hususun işçi için haklı nedenle fesih sebebi olduğunu, maaşının asgari ücret kısmının bankaya yatırıldığını ve ek 525,00 TL.sinin şirket çalışanlarından … tarafından çekildiğini, davacının alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, manevi tazminat ve asgari geçim indirimi alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının asgari ücret ile çalıştığını, fazla mesai yapmadığını, davacının iş akdinin devamsızlık nedeniyle haklı nedenle feshedildiğini, müvekkile ait işyerinde resmi tatil ve dini bayramlarda çalışma yapılmadığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, asgari geçim indirimi alacaklarının ödendiğini, davacının manevi tazminat talebinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, fazla mesai hesabı yönünden mahkemece davacı tanığı …’ın tanıklığına değer verilerek normalde 09.00-19.00 saatleri arasında çalıştığı, ayın 10 gününde ise 09.00-21.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek ve bu tanığın çalışma dönemi ile sınırlı olarak karar verilmesi gerekirken, yazılı şeklide karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.