Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/8779 E. 2018/16650 K. 25.09.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/8779
KARAR NO : 2018/16650
KARAR TARİHİ : 25.09.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 01/12/2011-24/05/2013 tarihleri arasında belirsiz süreli hizmet sözleşmesi ile …… Temsilcisi olarak aralıksız çalıştığını, davacının aylık 1.575,00 TL işe başladığını, ……… gibi sosyal yardımlarla ücretinin 2.000,00 TL üzerine çıktığını, davacının fiilen çalışma yerinin …… olduğunu, haftanın 6 günü 07.30-21.00 arasında 13,5 saat çalıştığını iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili,………ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının son brüt ücretinin 1.906,96 TL olduğunu, davacının 17/05/2013 tarihinde birlikte çalıştığı …… firmanın depo personellerinden üniteleri taşıması konusunda yardım istediğini, depo personeli tarafından bu talep reddedilince aralarında gerginlik başladığını, davacının depo personelini darp ettiğini, diğer personelin hem davacıyı hem de şirket yetkililerini adli makamlara şikayet ettiğini, bu durumun şirket yetkililerince öğrenildiğini kavgayı başlatanın davacının olduğunu, 4857 Sayılı yasanın 25/Iı maddesi gereğince haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
Gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir.
Karar tarihinde yürürlükte olan 6100 sayılı HMK’nun 298/2 maddesinde tefhim edilen hüküm özeti (kısa karar) ile gerekçeli kararın çelişkili olamayacağı yukarıda belirtilen YİBK’na uygun bir biçimde yeniden düzenlenmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 298/2 maddesine göre “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.”
Mahkemece kıdem ve ihbar tazminatına ilişkin hükme yönelik gerekçede aynen”Kıdem ve ihbar tazminatı ödemeyi gerektirmeyecek şekilde sona erdiğinin ispatı işverende olup bu konuda davalı yanın iddialarını ispatlar nitelikte delil sunmamış olduğu görülerek” denilmekle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı anlamına gelecek şekilde gerekçe oluşturulmasına rağmen hüküm kısmında davacının kıdem ve ihbar tazminatına ilişkin taleplerinin reddedilmesi suretiyle hüküm ile gerekçe arasında çelişki oluşturulduğu anlaşılmakla kararın esası incelenmeksizin bu nedenle bozulması gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda belirtilen sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 25/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.