YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/4953
KARAR NO : 2018/5405
KARAR TARİHİ : 15.03.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, izin ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı şirkete ait işyerinde sayaç okuma işinde alt işveren işçisi olarak 01/09/2005 tarihinde çalışmaya başladığını, iş akdinin emeklilik nedeniyle son bulduğu 29/11/2013 tarihine kadar çalışmasının kesintisiz olduğunu, davacının değişik alt işverenlere bağlı olarak çalışsa da işyerinin ve işinin değişmediğini, son alt işverenin… İnş. Müh. Ltd. Şti olduğunu, davacının son ücretinin aylık 1,800,00 TL. olduğunu, cumartesi de dahil 08:00 -20:00 saatleri arasında çalıştığını, işlerin yoğunluğuna bağlı olarak ayda ortalama 2 pazar çalıştırıldığını, dini bayramların yarısında diğer ulusal bayram ve genel tatillerin tamamında çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını iddia ederek; kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatil ücreti ve genel tatil ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının dava dilekçesinde belirttiği üzere işvereninin… İnş. Müh. Ltd. Şti. olduğunu, davanın bu işverene yönetilmesi gerektiğini, bu nedenle öncelikle davanın husumet yönünden reddinin gerektiğini, talep edilen alacak kalemlerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde, fazla mesai yaptığını, hafta tatillerinde ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia etmiş ve iddiasını ispat amacıyla tanık deliline dayanmıştır. Ancak dinlenen davacı tanıkları da davalı işverene karşı, aynı konuda dava açan kişiler olup, husumetli tanıklardır. Fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücretleri husumetli tanık beyanı dışında başka bir delil ile de ispatlanamadığından, bu alacak kalemlerinin reddi yerine, kabulü hatalıdır.
3-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK’nun 297/2. maddesine aykırı olduğunun ve infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.