Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/4656 E. 2017/6844 K. 18.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/4656
KARAR NO : 2017/6844
KARAR TARİHİ : 18.04.2017

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, cezai şart alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı banka nezdinde en son 21.01.2013 tarihine kadar çalıştığını, iş sözleşmesinin sonlanmasına müteakip kendisinden işe girişte alınan taahhütname gereği 3000 $ ile görev yaptığı süreçte katıldığı eğitim masrafları olarak 1.518,00 TL tahsil edildiğini, taahhütnamede öngörülen cezai şartın tek taraflı olarak kararlaştırıldığından geçersiz olduğu ileri sürülerek davalı işverence, işverenden doğan alacaklarından yersiz olarak mahsup edilen 3000 $ fiili ödeme tarihindeki döviz satış kuru üzerinden TL karşılığının istifanın kabul edildiği ve temerrüde düştüğü tarih olan 21.01.2013 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
A) Davalı İsteminin Özeti:
Davalı vekili; davacı işçinin cezai şart ve eğitim gideri alacağından iş sözleşmesi ve taahhütname gereği sorumlu olduğunu ileri sürerek, haksız olarak açılan iş bu davanın davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E)Gerekçe
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-4857 sayılı İş Kanunu 32/2.maddesinde işçi ücretlerinin kural olarak Türk parası cinsinden ödeneceği düzenlenmiştir. Öte yandan Borçlar Kanunu 99/2 fıkrasına göre de yabancı para borcunun vadesinde ödenmemesi halinde alacaklı bu borcu vade veya fiili ödeme günündeki rayice göre Türk parası olarak ödenmesini isteyebilir. Dairemizin kararlılık kazanan uygulamaları gereği söz konusu alacaklar için hüküm kurulurken ödeme tarihindeki Türk parası karşılığının ödeneceğinin hüküm fıkrasında belirtilmesi gerekir.
Somut uyuşmazlıkta yerel mahkemece; davalı tarafından haksız olarak (davacı tarafın temettü alacacağından iki taksit halinde mahsup edilerek) tahsil edilen cezai şart alacağının (USD cinsinden) tahsil edildiği tarihteki kur karşılığı olan TL. üzerinden davanın kabulüne hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının ilk paragrafının çıkartılarak, yerine;
“ Davanın KABULÜ ile, brüt 3.000 USD cezai şart alacağından 1.825,34 USD. ye 29/03/2013 tarihinden, 1.174.66 USD. ye 02/05/2013 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa’nın 4/a maddesi gereğince devlet bankalarının bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranı uygulanmak sureti ile ödeme günündeki Merkez Bankası dolar kuru üzerinden belirlenecek Türk Lirası karşılığının davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine” paragrafının yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/04/2017gününde oybirliğiyle karar verildi.