YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/21036
KARAR NO : 2017/8519
KARAR TARİHİ : 22.05.2017

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, asıl davada ücret farkı, ikramiye farkı, fazla mesai ücreti, fazla süreli çalışma ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine, birleşen davada ise ücret farkı, ikramiye farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, asıl dava ile birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı-birleşen dosya davalısı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; asıl davada, davalı işyerinde sözleşmeye göre haftalık beş iş günü ve 40 saat çalışma esasının uygulandığını, ancak normal çalışma süresi dışında fazla mesai yaptıklarını, ayrıca bazı haftalar Cumartesi ve Pazar günleri çalışma yapıldığını, fazla sürelerle çalışma, fazla çalışma ve hafta tatil ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, bu alacakların tahsiline karar verilmesini istemiş, bozma ilamından sonra birleşen davada ise; ilk davada fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak istenen ücret ve ikramiye alacaklarının fark miktarlarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen ilk kararı davalı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 24/02/2015 tarihli 2013/12618 E. 2015/7899 K. sayılı ilamı ile özetle;
“a)…
Dosya içeriğine göre davalı işyerinde haftanın ilk beş gününün iş günü olduğu, haftalık 40 saat çalışmanın kararlaştırıldığı, buna göre ara dinlenme hariç günde 8 saat çalışma esasının geçerli olduğu, bu çalışma düzenine göre Cumartesi veya Pazar günlerinde bir gün çalışılması halinde bir tatil gününe denk gelen bu sürenin 40 saati geçmesi halinde 45 saate kadar fazla sürelerle çalışma, 45 saati aşması halinde ise fazla çalışma kabul edilmesi gerektiği, işçinin ancak her iki tatil günü olan Cumartesi ve Pazar günleri çalışması halinde ayrıca hafta tatiline hak kazanacağı anlaşılmaktadır. Tanık anlatımlarına göre işçiler Cumartesi ve Pazar günlerinin bir gününde çalışmaktadır. Her iki günde çalışıldığı ise tam anlaşılmamaktadır. Bilirkişi de bunu vurgulamıştır. Davacının çalışma kararlaştırılan günler dışında her iki tatil günlerinde hangi tarihlerde veya her ayda haftada kaç kez her iki tatil günü çalıştığı açıklığa kavuşturulmadan, Cumartesi çalışıp çalışmadığı belirlenmeden ayda bir Pazar çalıştığı kabul edilerek hafta tatil ücret alacağının hesaplanması hatalıdır.
b)…
Somut uyuşmazlıkta, davacı normal kabul edilen beş günlük haftalık çalışma süresindeki çalışmasının 45 saatin üzerinde olduğunu, ayrıca bu beş gün dışında Cumartesi veya Pazar günü de çalıştığını iddia etmiş, tanıkları da doğrulamıştır. Davalı ise işyerinde işe giriş ve çıkış kayıtları tutulduğunu savunmuştur. Mahkemece kısa bir dönem sunulan kayıtlar, diğer dönemler davacı tanık anlatımları esas alınarak hesaplama yapan ve sözleşmedeki fazla mesai ücretin içindedir hükmünü dikkate alan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuştur. Ancak işverenin savunması üzerinde durularak tüm süre için giriş ve çıkış kayıtları tam olarak getirilmediği gibi hükme esas bilirkişi raporu kendi içinde seçenekli olup yukarda belirtilen esasları da tam olarak karşılamamakta, denetime elverişli bulunmamaktadır.
Davacının hafta tatil çalışmaları gibi fazla sürelerle çalışma ve fazla çalışmalarının tespiti için davacıya varsa işe giriş ve çıkış kayıtları getirtilmeli, kayıtlar temin edilirse kayıtlara göre, kayıt yok ise tanık beyanlarındaki çelişki giderilerek bu beyanlara göre bu çalışmalar belirlenmeli, yukardaki esaslara göre alacakları hesaplanmalı ve hüküm altına alınmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir. ” gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma kararı sonrası mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada davacının hafta tatili çalışma ücreti istemi reddedilmiş, bir dönem kayıt, diğer çalışma süresi tanık beyanlarına göre belirlenen fazla sürelerle çalışma ve fazla çalışma ücretleri % 50 oranında indirime tabi tutularak hüküm altına alınmıştır.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda kayıt bulunmayan dönem yönünden fazla mesai alacağı hesabına esas alınan haftalık 6 saat fazla çalışma süresinin ne şekilde ve nasıl tespit edildiği belli değildir. Davacı işçinin günlük çalışma saatlerinin net olarak belirlenmesi, ara dinlenme süreleri ve çay molaları varsa bunların net ve açık bir şekilde tespit edilmesi gerekir.
Davalı tarafın temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sigorta primi ve işsizlik sigortası gibi yasal kesintiler de dikkate alınarak buna göre bilirkişiden denetime elverişli rapor alınması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken denetime elverişli bulunmayan hesaba göre hüküm kurulması isabetsizdir.
3-Ayrıca aylık ücrete dahil olduğu kabul edilen yıllık 270 saatlik fazla mesai süresinin hesaplanması açısından, yıllık 270 saat haftalık 5,2 saat fazla mesai süresine karşılık gelmesine rağmen, bilirkişi raporunda hatalı olarak haftalık 5 saat fazla mesainin ücrete dahil olduğunun kabulü de isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 22/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.