Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/20610 E. 2017/8317 K. 09.05.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/20610
KARAR NO : 2017/8317
KARAR TARİHİ : 09.05.2017

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, farklı muamele tazminatı ile fazla mesai ücreti, ilave tediye ücreti ve ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin T.C. …’na bağlı… Devlet Hastanesinde, alt işveren firmaların sigortalısı olarak ve temizlik ihalesi kapsamında Haziran 2008 tarihinden tarihinden itibaren çalışmaya başladığını ve halen çalışmasına devam ettiğini, çalışması boyunca temizlik işinden ziyade hastanenin her bölümünde ve asıl işinde çalıştırıldığını, emir ve talimatları hastane yetkililerinden aldığını ve çalışma düzeninin yine hastane yönetimi tarafından belirlendiğini, muvazaalı olarak kurulan bu ilişkilerin mali ve kanuni bir takım yükümlülükleri ortadan kaldırmayı amaçladığını, tüm bu belirtilen nedenlerle ilave tediye alacağına hak kazandığını, davalı İdarenin işçisi olmasına rağmen muvazaa nedeniyle kamu personelinin yararlanması gereken bir çok haktan yararlanamadığı gibi çok kötü şartlarda çalıştığını, hukuksuz işlem ve farklı muameleler nedeniyle en düşük kamu/devlet işçisinin aldığı ücret miktarının ödenmesi gerekirken daha düşük ücretin ödendiğini ileri sürerek fazla mesai ücreti, ilave tediye ücreti, ücret farkı ve farklı muamele tazminatının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı işçi ile idare arasında imzalanmış herhangi bir iş akdi ya da sözleşmesi bulunmadığını, idarenin ihale makamı olduğunu, davacı işçinin davalı İdareden ihale ile iş alan şirketlerin işçisi olduğunu, hastanenin asıl işinin muayene, hemşirelik işleri, laboratuar, röntgen, rodyoloji gibi işlerden oluştuğunu, bu işlemlerin tamamlanması için arada yapılan tüm işlerin yardımcı iş niteliğinde olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C)Bozma İlamı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemenin ilk kararı Yargıtay 7.Hukuk Dairesinin 28/12/2015 tarihli ve 2016/9619 Esas 2016/11781 Karar sayılı ilamı ile özetle “Davalının davacı ile aynı işi yapan kadrolu işçisinin bulunmadığı, bu nedenle davacının bordrolarda yazılı ücretle çalıştığının kabul edilerek alacaklarının buna göre hesap edilmesi ve davacının ıslah dilekçesine karşı davalının zamanaşımı itirazının ilave tediye alacağı bakımından dikkate alınarak hüküm kurulması gerekmekte olduğu” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece özetle; toplanan kanıtlar, ilk kararın bozma nedenleri ve bozma öncesinde yapılan bilirkişi incelemesi ile; davacının haftalık 7,5 saat fazla çalışma yaptığı, ücretin ödendiğinin ispatlanamadığı, ayrıca 6772 sayılı Devlet ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması Hakkındaki Kanun hükümleri ve davalı T.C. Sağlık Bakanlığının bu yasa kapsamında bir kuruluş olması sebebiyle ilave tediye alacağına da hak kazanmış olduğu, davacı ücret farkı talebinde de bulunmuş ise de davacının bordrolarda görünen ücret ile çalıştığı, ücretinin indirilmediği, dolayısıyla fark ücret alacağının bulunmadığı, diğer yandan farklı işlem tazminatının koşullarının da oluşmadığı sonucuna varıldığı, Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda alınan ve karar vermeye uygun görülen bilirkişi ek raporunda; brüt ücret üzerinden zamanaşımı süreleri de dikkate alınarak; 11.703,00 TL. fazla mesai ücreti, 6.991,00 TL. ilave tediye ücreti hesaplanmış olup, davacının izin hastalık ve başkaca nedenler ile çalışamadığı günler olabileceği hususları göz önünde bulundurularak fazla mesai ücretinden takdiren %30 oranında hakkaniyet indirimi yapılmak suretiyle bu miktarlara göre karar verilerek hüküm kurulmuştur.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesi ile 50,00 TL. ücret farkı, 50,00 TL. farklı muamele tazminatı ve ıslah ile 8.777,00 TL. fazla mesai ücreti, 6.991,00 TL. ilave tediye alacağı olmak üzere toplam 15.868 TL. tutarı talep etmiş,mahkemece kabul edilen 15.183 TL. olup, reddedilen tutar 685 TL. olduğundan mahkemece davalı lehine hükmedilen vekalet ücreti hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 4 numaralı bendinin çıkartılarak, yerine;
“Kabul edilen miktar üzerinden davacı vekili lehine takdir olunan 1.980,00 TL. nispi vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya, davalı taraf kendini vekille temsil ettirdiğinden yürürlükte bulunan A.A.Ü.T’ne göre taktiri indirim dışında reddedilen miktar üzerinden 13/2 madde dikkate alınarak hesaplanan 685,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.05.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.