YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/20413
KARAR NO : 2017/8470
KARAR TARİHİ : 11.05.2017
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde temizlik işçisi olarak çalıştığını, işten çıkarıldığını, asgari ücret aldığını, kıdem tazminatı ödenmediğini belirterek kıdem, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının herhangi bir alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Mahkemenin ilk kararı:
Mahkeme tarafından verilen 01/04/2014 tarih ve 2009/606 E., 2011/288 K. sayılı karar, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2011/38773 Esas, 2013/28487 Karar sayılı ilamı ile “..davalının ikametgahının Zeytinburnu-İstanbul olduğu Ticaret Odasının yazısından anlaşılmaktadır. Dosya içinde şirket merkezinin adresi mevcut olduğu halde bu adrese tebligat yapılmadan yargılamaya devam edilmesi isabetsizdir. Mahkemece dava dilekçesi ve duruşma günü sözkonusu adrese tebliğ edilerek usulüne uygun şekilde taraf teşkili sağlanarak yargılama yapılması için hükmün bozulması gerekmiştir.” gerekçesiyle bozulmuştur.
Ç) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece Yargıtay bozma ilamına uyularak davalı şirketin adresine tebligat yapılarak, bilirkişi raporu alınmış ve davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece ilk kararın davacı tarafından temyiz edilmemesi ve ilk karara dayanılarak rapordaki hizmet süresine itiraz edilmemesi sonucunda davalı lehine oluşan usuli hakka riayet edilerek, bu gerekçe ile hüküm oluşturulması yerinde ise de bozma sonrası alınan ikinci rapordaki hesaplamaların bozmadan önceki kararla kesinleşen hizmet süresi dışındaki çalışma süreleri de dikkate alınarak yapılan hesaplamaya dayandığından miktarların önceki rapordan fazla olması doğaldır. Ancak ikinci rapor sübut açısından dosya kapsamına uygun olup bu rapordaki hesaplama unsurları dikkate alınmalıdır.
Buna göre davacının itiraz ve temyiz edilmeksizin kesinleşen 01.01.2008-31.08.2009 tarihleri arasındaki hizmet süresine göre belirlenen kıdem tazminatı ve izin ücreti hesabı miktarı doğrudur. Ancak fazla çalışma ve hafta tatili, genel tatil ücretleri ikinci rapordaki esaslar doğrultusunda belirlendiğinde miktarların değişeceği ortadadır.
Mahkemece yapılacak iş davacının hizmet süresinin 01.01.2008-31.08.2009 tarihleri arasında olduğu kabul edilerek fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil alacağı hesabını yapmaktır. Hatalı değerlendirme ile sonuca gidilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.