YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/19439
KARAR NO : 2020/16988
KARAR TARİHİ : 26.11.2020

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01.09.2007 – 13.05.2010 tarihleri arasında davalı işveren işyerinde çalıştığını, ancak sigorta primlerinin işverence yatırılmadığını ve hizmetinin Kuruma bildirilmediğini, son ücretinin net 2.000,00 TL olduğunu ve iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile kötüniyet tazminatı, izin, ücret, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı iş yerinde çalışmadığını, davalının asker arkadaşı olması sebebiyle işverene yardımcı olduğunu ve aralarındaki ilişkinin İş Kanunu’ndan kaynaklanamadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, bekletici mesele yapılan hizmet tespiti davasının kesinleşmesinden sonra davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1. Dosyadaki yazılara,toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre ve özellikle davalı tarafça ileri sürülen temyiz sebeplerine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacının davalı işveren işyerindeki çalışma süresinin tespiti amacıyla açtığı hizmet tespiti davasında 01.09.2007-13.05.2010 tarihleri arasında asgari ücretle çalıştığı tespit edilmiş ve karar davalı işveren ile dava dışı Kurum temyizi üzerine Yargıtay’ca onanmıştır. Davacı vekili her ne kadar davacının net 2.000,00 TL ücretle çalıştığını ileri sürmüş ve Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda da hesaplamaya esas ücret 2.000,00 TL kabul edilmişse de; kesinleşen hizmet tespiti davasında ücretin asgari ücret olduğunun tespit edildiği ve hükmün bu yönden davacı tarafından da temyiz edilmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda; davacının ücreti, kesinleşen hizmet tespiti dosyasında belirlendiği üzere asgari ücret olarak kabul edilmeli ve dava konusu alacaklar asgari ücret üzerinden hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.