Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/19418 E. 2017/6062 K. 06.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/19418
KARAR NO : 2017/6062
KARAR TARİHİ : 06.04.2017

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, ikramiye, sosyal yardım ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının en yüksek banka faizleri ile birlikte ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, … İli … İlçesi … Belediyesinde işçi olarak çalıştığını, her yıl … Belediyesi ile yetkili sendika arasında sözleşme imzalandığını ve sözleşmenin genelde yıl başından itibaren uygulandığını, ancak … Belediyesi tarafından net maaşlar haricindeki ücretlerin ödenmediğini, … Belediyesinin 5216 sayılı Büyükşehir Belediyeleri Yasası’ nda 6360 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu tüzel kişiliğinin sona erdiğini ve … Büyükşehir Belediyesine devrolduğunu, ancak belirtilen ücretlerin yine ödenmediğini ileri sürerek 31/03/2009-31/03/2014 tarihleri arasındaki döneme ilişkin davacıya ödenmeyen yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ikramiye, sosyal yardım (aile ve çocuk yardımı) ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … Belediyesi vekili; … Belediyesi ‘nin tüzel kişiliğinin sona erdiğini ve tüm hak ve borçları ile Edremit Belediyesine devrolduğunu, işçilerin hak ve alacakları bakımından sorumlu kurumun … Belediyesi olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İhbar olunan … Belediyesi vekili; 6360 sayılı Yasa gereği dava konusu işçilik alacaklarından devir olunan kurumun sorumlu olduğunu, kendilerinin herhangi bir sorumlulukları bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Bozma ilamı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemenin husumet yönünden davanın reddine ilişkin ilk kararı Dairemizin 14.09.2015 tarih ve 2015/18481 E., 2015/25625 K. sayılı ilamı ile; davacının … Belde Belediyesinde çalışırken, 6360 sayılı yasa uyarınca … Belde Belediyesinin … İlçe Belediyesine bağlanması sırasında, yasa gereği oluşturulan … Valiliği Devir Tasfiye ve Paylaştırma Komisyonu’nun aldığı 04.02.2014 tarih ve 27 numaralı karar uyarınca … Büyükşehir Belediyesi’ne devredildiği, başka bir deyişle davacının hizmet akdin yasal düzenleme ve yetkili komisyon kararı ile devredildiği anlaşıldığından, hizmet akdi devredilen işçinin devirden önce doğan hak ve alacaklarından devralan işverenin sorumlu olması karşısında, davacının hak ve alacaklarından hizmet akdini devralan Balıkesir Büyükşehir Belediyesinin sorumlu olduğu gözetilmeden davadan sonra alınan ve sorumluluğu düzenleyen 4857 Sayılı İş Kanunu’nun 6. maddesine aykırı olan idari karara atıfla davanın husumetten reddinin hatalı olduğu ve Mahkemece yargılamaya devam edilerek esasa ilişkin karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Yıllık izin hakkı Anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez ve bu haktan vazgeçilemez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti istemesi mümkün değildir.
Yıllık ücretli izin alacağı ancak iş sözleşmesinin sona ermesinden sonra doğacağından ve sözleşmenin başka bir işverene devri halinde sözleşme sona ermeyeceğinden, yıllık ücretli izne ilişkin alacak hakkından sorumluluk yalnız devralan işverenin sorumluluğunda olup, bu alacak hakkı da ancak devralan işvereninin sözleşmeyi feshetmesi halinde söz konusu olabilecektir.
Somut uyuşmazlıkta, davacının hizmet akdinin Güre Belde Belediyesinde çalışırken, 6360 sayılı Yasa uyarınca … Belde Belediyesinin … İlçe Belediyesine bağlanması sırasında, yasa gereği oluşturulan … Valiliği Devir Tasfiye ve Paylaştırma Komisyonu’nun aldığı 04.02.2014 tarih ve 27 numaralı karar uyarınca … Büyükşehir Belediyesi’ne devredildiği anlaşıldığından, davacı ile Balıkesir Büyükşehir Belediyesi arasındaki iş ilişkisi devam ederken davacının izin ücreti alacağını talep etmesi mümkün değilken, Mahkemece izin ücreti alacağına hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkeme’nin ilk kararı Dairemizin 14.09.2015 tarih ve 2015/18481 E., 2015/25625 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, Mahkeme tarafından bu bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bozmadan sonra davacı vekili tarafından ıslah yoluna gidilerek yıllık izin ücreti ve sosyal yardım alacakları ıslah edilmiş, Mahkemece bozmadan sonra yapılan ıslaha itibar edilerek hüküm kurulmuştur.
Dairemizin önceki uygulamalarında usulü bozmalar ile hesap raporu alınmadan reddedilen alacaklara ilişkin olarak bozmadan sonra ıslah yapılabileceği kabul edilmekteydi.
Bozmadan sonra ıslah yapılıp, yapılamayacağı hususunda Yargıtay Hukuk Daireleri arasındaki içtihat uyuşmazlığının giderilmesi amacı ile içtihatların birleştirilmesi gündeme gelmiş, konu Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulunda değerlendirilmiş ve Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu’ nun 06/05/2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı kararı ile “ Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04/02/1948 tarih ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı YİBK. nın  değiştirilmesine gerek olmadığına” karar verilmiştir.
Yargıtay Kanunu’ nun 45/5. maddesi “İçtihadı birleştirme kararlarının benzer hukuki konularda Yargıtay Genel Kurullarını, Dairelerine ve Adliye Mahkemelerini bağlayacağı “ hükmünü içermektedir.
Yargıtay Kanunu’nun 45/5. maddesi karşısında Dairemizce “Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu’nun bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına ilişkin 06/05/2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı kararına uygun karar verilmesi gerekmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece Dairemizin 14.09.2015 tarihli bozma kararından sonra 22.09.2016 tarihinde yapılan ıslaha değer verilerek karar verilmesi HMK.nun 177/1. maddesinin “Islah tahkikatın sona ermesine kadar yapılabilir” hükmü ile “Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04/02/1948 tarih ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı YİBK. nın  değiştirilmesine gerek olmadığına ilişkin 06.05.2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı YİBK” karşısında isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.