YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18591
KARAR NO : 2017/8200
KARAR TARİHİ : 09.05.2017
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, izin ücreti, asgari geçim indirimi alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin ve asgari geçim indirimi alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak; davacının iş akdinin davalı işveren tarafından ihbar öneline uyulmadan işin sona ermesi nedeni ile sonlandırıldığı, tanık beyanları nazara alındığında sonrasında İstanbul’daki şantiyeye çağırıldığı kanısına varıldığını, davacının ihbar tazminatına hak kazandığı, çalışma süresi nazara alındığında, işyerinde bir yıllık kıdemi olmadığından kıdem tazminatı talebinin reddi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin çalışma süresi taraflar arasında ihtilaflıdır.
Davacı davalı işyerinde 29.08.2012-26.09.2013 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiştir. Davalı işveren davacının yevmiye usulü çalıştığını, çalıştığı günlerin yevmiyesinin ödenip buna göre sigortasının yatırıldığını savunmuştur.
Hükme dayanak bilirkişi raporunda çalışma süresinin kayıtlar ile puantaj kayıtları dikkate alınarak belirlendiği, buna göre davacının 1 yılın altında çalıştığının tespiti üzerine kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izin alacağının hesaplanmadığı görülmüştür.
Dosya içeriğine göre davacının Türkiye İŞ-KUR’a yaptığı başvurusu üzerine başlatılan incelemede kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izin alacağına hak kazandığı tespit edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 92/3. maddesine göre iş müfettişleri tarafından yapılan tespitler aksi kanıtlanıncaya kadar geçerlidir. Dosya içeriğine göre kayıtlı dönemin tamamı için usulüne uygun tutulan puantaj belgesi olmadığı gibi olan puantaj belgelerinin de kayıtlı dönem ile tamamen örtüşmediği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, iş müfettişliğince yapılan tespite değer verilip davacının kıdeminin ve işçilik hak ve alacaklarının buna göre belirlenmesi gereklidir.
3-Asgari geçim indirimi alacağının hesabı uyuşmazlık konusudur.
Hükme dayanak bilirkişi raporunda bu alacağın bekâr çalışana göre tespiti yapılmıştır. Dosya içeriğine göre davacı evlidir. Ayrıca davacı dört reşit olmayan çocuğunun olduğunu beyan etmiştir. Bu beyanı da araştırılarak sonucuna göre asgari geçim indirimi yeniden belirlenmelidir.
4-Tazminat hesabına esas giydirilmiş ücret tespiti ihtilaflıdır.
Dosya içeriğindeki bilirkişi raporunda giydirilmiş ücretin servis yardımının olup olmadığına göre seçenekli bir hesaplamanın yapıldığı, Mahkemece de servis yardımının olmadığı seçeneğe itibarla hüküm kurulduğu görülmüştür.
Davalı işverenlere karşı açılan ve aynı gün temyiz incelemesi yapılan 2017/4550-13787 esas sayılı dosya içerikleri ile davacı tanığı beyanından, davalı işyerinde servis yardımının yapıldığı ve davacının da bu yardımdan faydalandığı anlaşılmıştır.
Bu nedenle giydirilmiş ücretin tespitinde servis yardımınında değerlendirilmesi gerekirken giydirilmiş ücretin hatalı tespiti bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.