Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/17629 E. 2020/14466 K. 03.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17629
KARAR NO : 2020/14466
KARAR TARİHİ : 03.11.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 23/05/2013 tarihinden 12/12/2015 tarihine kadar kahvaltı ustası olarak çalıştığını, en son 2.000,00 TL aylık net ücret aldığını, iş akdinin haksız ve sebepsiz olarak sona erdirildiğini, haklarının ödenmediğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak akdin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sonlandığının ispat yükünün davalı işverende olduğu, davalı işveren tarafından 13, 14 ve 15/10/2015 tarihli devamsızlık tutanakları tutulduğu, ancak davacının işten çıkarıldığından bahisle 14/10/2015 tarihinde dava açtığı, avukatına ise 13/10/2015 tarihinde vekaletname verdiği anlaşılmakla iş akdinin 13/10/2015 tarihinden önce sonlandırıldığının sabit olduğu, davalı işveren tarafından tutulan devamsızlık tutanaklarının hukuki kıymetinin bulunmadığından iş akdinin devamsızlık nedeniyle sonlandırıldığı hususu ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tespitinin açıklığa kavuşturulması gereklidir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, imzalı ücret bordrolarındaki fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti tahakkuklarının gerçeği yansıtmadığı kabul edilerek tanık beyanlarına göre bu alacaklar hesaplanmıştır.
Dosya içeriği ile aynı gün temyiz denetimi yapılan benzer 2017/17588, 2017/17628, 2017/17630, 2017/17714, 2017/17716, 2017/17768, 2017/17822 ve 2017/17875 esas sayılı dosyalardan, imzalı ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin aylık ücrete yansıtılmadığı anlaşılmakla birlikte, burada gösterilen fazla mesai saati, ulusal bayram ve genel tatil günlerinin ise gerçeği yansıtmadığı ispatlanmamıştır.
Bu durumda, davacı işçinin bu alacaklarının imzalı ücret bordrolarında gösterilen fazla mesai saati, ulusal bayram ve genel tatil günlerine göre belirlenmesi, tanık beyanlarına göre yapılan hesaplamada ise bu ayların dışlanması dosya içeriğine uygundur.
Açıklanan nedenlerle; Mahkemenin yanılgılı değerlendirme ile sonuca gidilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.