YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17481
KARAR NO : 2020/13335
KARAR TARİHİ : 26.10.2020
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi dahili davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalıya ait işyerinde 10.02.1988 tarihinde işbaşı yaptığını, 1.000,00 aylık ücretle gazete dağıtım elemanı olarak işine devam etmekte iken 28.05.2012 tarihinde ihbarsız olarak işine son verildiğini, iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret alacağı, yıllık ücretli izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Dahili davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, dahili davalılar vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Mahkemece gerekçeli karar Dahili Davalılar …, …, …, …, … vekili tarafından 04/04/2016 tarihinde Temyiz edilmiş olup, Temyiz harçlarının tamamlatılması konusunda 14/04/2016 tarihinde tebliğ olunan muhtıraya rağmen yasal süre içerisinde eksiklik tamamlanmadığından, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 344 maddesi gereğince Dahili Davalıların temyizinin reddine karar verilmişse de, dahili davalılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunduğundan ve biri yönünden temyize gelinmesi, diğerleri yönünden de aynı sonucu doğuracağından, bir dahili davalı tarafından yatırılmış harcın diğerleri için de yatırılmış sayılacağından, buna bağlı olarak diğer dahili davalılarca harç yatırılmadığından bahisle temyiz isteminin reddine karar verilen 15.06.2016 tarihli ek kararının hatalı olduğu anlaşılmakla; temyiz talebinin reddine dair ek kararın kaldırılmasına karar verilerek yapılan temyiz incelemesi sonunda;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ihbar tazminatı alacağı brüt 2.605,12 TL olarak hesaplandığı halde, bu miktar yerine 3.000,00 TL brüt olarak hüküm altına alınması hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.