YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17204
KARAR NO : 2020/12446
KARAR TARİHİ : 19.10.2020

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti
Davacı iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, süresi içinde taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla mesai ücreti hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının yılın 8 ayı 24 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalıştığı ve bu dönemlerde haftalık 39 saat fazla mesaisinin bulunduğu, Eylül-Aralık ayındaki dönemde ise 17.00-09.00 arası çalıştığı ve haftalık 51 saat fazla mesaisinin bulunduğu, yaz aylarında ise haftalık 27 saat fazla mesai yaptığı kabulü ile hesaplamalar yapılmıştır.
Mahkemece dinlenen tanıklardan davacı ile çalışması bulunan davacı tanık beyanlarının bütün olarak incelenmesinde, davacının Eylül ayı ile Aralık ayının sonuna kadar saat 17.00-09.00 arasında çalıştığı, aralık ayından temmuz ayının sonuna kadar ise 24 saat çalışıp 24 saat dinlendiği, Temmuz-Eylül ayındaki dönem yönünden ise davacının Isparta’ya gittiğini bu nedenle çalışma şartlarını bilmediklerini ifade etmişlerdir. Davalı tanıkları ise, davacının elmaların depoya alındığı bir aylık dönemde 17.00-09.00 arası çalıştığı, elma sezonu dışındaki 8 aylık dönemde 24 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalıştıklarını, davacının yazın ise Isparta’da çalıştığını beyan etmişlerdir.
Bu açıklamalar karşısında, davacı tanıklarının davacı ile çalışma sürelerinin 2007-2012 yılları arasında olduğu göz önüne alınarak, mahkemece yapılması gereken, davacı tanıklarının davacı ile çalışmasının bulunduğu dönemler tespit edilerek, tanıkların beyanlarına çalışmalarının bulunduğu dönemler yönünden itibar edilerek bu dönemler bakımından, davacının Eylül-Aralık ayları arasında 4 ay boyunca, 17.00-09.00 saatleri arasında 2 saat ara dinlenmenin mahsubu ile günlük 14 saat çalıştığı, çalışmanın gece çalışması olduğu da göz önüne alınarak bu dönemler yönünden günlük 6,5 saat, haftalık ise 39 saat fazla mesaisinin bulunduğunun kabulü ile, davacının yılın ilk 6 ayında ise 24 saat çalışma 24 saat dinlenme usulü ile çalıştığı, bu usule göre yapılan çalışmalarda bir hafta 3 gün diğer hafta 4 gün çalışma yapılacağından, davacının ilk hafta 9 saat ikinci hafta ise 12 saat fazla çalışmasının olduğunun kabulü ile, Temmuz-Ağustos aylarında ise tanıkların görgüye dayalı bilgisi olmadığından bu döneme yönelik çalışmaların ispat edilemediği kabulü ile hesaplama yapılması gerekmektedir.
Davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalışmasının bulunmadığı 2007 öncesi ve 2012 sonrası açısından ise, davalı tanık beyanları doğrultusunda davacının yılın bir ayı 17.00-09.00 saatleri arasında 2 saat ara dinlenmenin mahsubu ile günlük 14 saat çalıştığı, çalışmanın gece çalışması olduğu da göz önüne alınarak bu dönemler yönünden günlük 6,5 saat, haftalık ise 39 saat fazla mesaisinin bulunduğunun kabulü ile, Temmuz-Ağustos aylarında ise tanıkların görgüye dayalı bilgisi olmadığından bu döneme yönelik çalışmaların ispat edilemediği kabulü ile, geri kalan dönemler yönünden ise davacının 24 saat çalışma 24 saat dinlenme usulü ile çalıştığı, bu usule göre yapılan çalışmalarda bir hafta 3 gün diğer hafta 4 gün çalışma yapılacağından, davacının ilk hafta 9 saat ikinci hafta ise 12 saat fazla çalışmasının olduğunun kabulü ile hesaplama yapılması gerekmektedir.
3-Taraflar arasında zamanaşımı husunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece davalının zamanaşımı def’i değerlendirilirken davacının dava dilekçesi ile talep ettiği miktarlar dikkate alınmaksızın karar verilmesi hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 19/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.