YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/13829
KARAR NO : 2018/23779
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin … Devlet Hastanesinde alt işveren … Temizlik Hizmetleri ve İşlemcilik San. Tic. Ltd Şirketi işçisi olarak 01/01/2001-12/01/2012 tarihleri arasında temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin ve fazla mesai alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı T.C. Sağlık Bakanlığı vekili; husumet ve zamanaşımı itirazlarının olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı … Temizlik AŞ vekili; davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalılar ile kararı katılma yoluyla temyiz eden davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, dava dilekçesi ile ayrıştırma yapmaksızın kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin ve fazla mesai alacağı talepleri için toplam 500,00 TL talep etmiş, yargılamanın hiçbir aşamasında taleplerini ayrıştırmamıştır.
Mahkemece davacı ayrıştırma yapmadığı için talep edilen miktar, talep sayısına eşit dağıtılarak dava dilekçesi ile her bir alacak kalemi bakımından 125,00 TL talep edildiği kabul edilerek sonuca gidilmelidir.
Davacının ispat edemediği fazla mesai talebinin reddi gerekirken, bu hususta olumlu ya da olumsuz herhangi bir karar verilmemesi hatalıdır.
3- Dava, niteliği itibariyle kısmi eda külli tespit talepli belirsiz alacak davası olup, davacı davadan önce davalıyı temerrüde düşürmediğinden, kıdem tazminatı dışında hükmedilen alacaklar açısından dava dilekçesi ile istenen miktarlara dava tarihinden, arttırılan miktarlara ise talep artırım tarihinden faiz yürütülmesi gerekirken, tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalıdır.
4-Mahkemece kıdem tazminatına en yüksek mevduat faizi yerine yasal faiz uygulanması da hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
5-Davada birden fazla davalı olmasına rağmen hüküm fıkrasında “davalı” yazılması da isabetsizdir.
6- Mahkemece davalı T.C. Sağlık Bakanlığı’ nın 492 Sayılı Harçlar Kanunu’ nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeden davalı Bakanlığa harç yükletilmesi de bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.