YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/13085
KARAR NO : 2019/18786
KARAR TARİHİ : 23.10.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.02.1997-31/12/2014 tarihleri arasında davalı üniversiteye bağlı tıp fakültesi hastanesinde faaliyet gösteren alt işveren şirketler bünyesinde aralıksız olarak en son asgari ücretle yemek ve servis sosyal haklarından faydalanarak çalıştığını, 31/12/2014 tarihinde 1475 sayılı Yasanın 14. maddesi gereği 15 yıl 3600 gün prim gününü doldurarak işten ayrılmaya hak kazandığını ve bu durumu davalı kuruma istifa dilekçesi ile bildirdiğini, ancak buna rağmen davalı rektörlük tarafından kıdem tazminatı ödemesi yapılmadığını, davalı kurum hakkında daha önce ikame edilen ek tediye konulu davanın ilgili mahkemece kabul edilerek kesinleştiğini, bu nedenle ek tediye ücretinin de kıdem tazminatı hesabında dikkate alınması gerektiğini iddia ederek; kıdem tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; husumet itirazında bulunduklarını, müvekkili idarenin ihale yoluyla temizlik hizmeti alımı yoluna gittiğini, davacının 4734 Kamu İhale Kanunu çerçevesinde işi üstlenen müteahhit firmanın elamanı olduğunu, davacı ile aralarında bir hizmet akdinin bulunmadığını, davalı kurumun müteahhit firmaya işin tamamını ihale yoluyla verdiğini, müvekkilinin ihale makamı durumunda olduğunu ve Yargıtay’ın yerleşik içtihatlarına göre İş Kanunu anlamında asıl işveren olmadığını, asıl işveren olarak sorumlu olabilmeleri için bu işte kendi elemanlarının da çalıştırılması gerektiğini, Kamu ihale genel tebliğinin aşırı düşük teklif değerlendirmesi başlıklı H bendinin b)Hizmet Alımı İhalelerinde başlıklı kısmında kıdem ve ihbar tazminatının sözleşme ve genel giderler içinde değerlendirileceğinin, sözleşme ve genel giderler için asgari işçilik maliyeti üzerinden %3 oranında sözleşme ve genel gider hesabının yapılacağının ve idari şartnamelerin teklif fiyata dahil olan masraflar kısmında bu giderler için bir bedel öngörülemeyeceğinin hükme bağlandığını, müvekkili kuruma husumet yöneltilmesinin hukuka aykırı olduğunu, bu nedenle de müvekkili aleyhine açılmış olan davanın husumet nedeniyle reddedilmesi gerektiğini, davacının emeklilik nedeniyle iş akdini feshettiğini ispatlaması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 2547 sayılı Yasa’nın 56/b maddesi uyarınca harçtan muaf olan Üniversiteye harç yükletilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nın geçici 3/2.maddesi yollamasıyla HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 3 ve 4 numaralı bentlerinin çıkarılarak yerlerine;
“3-Davalı kurum harçtan muaf olduğundan davacı tarafından yatırılan 27,70 TL. başvuru harcı ve 375,71 TL. peşin harç olmak üzere toplam 403,41 TL. harcın karar kesinleştiğinde talep halinde davacıya iadesine,
4-Davacının bu dosya için yaptığı 4 tebligat gideri 38,00 TL. bilirkişi ücreti 300,00 TL. tanık ücreti 30,00 TL. ve 1 müzekkere gideri 9,25 TL. olmak üzere toplam 377,25 TL. yargılama giderinden kabul red oranı dikkate alınarak 220,30 TL.sinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTEREK ONANMASINA, 23.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.