YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/13002
KARAR NO : 2019/21581
KARAR TARİHİ : 03.12.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 01/06/2012 tarihinden yasal hakları ödenmediğinden dolayı iş akdini haklı olarak feshettiği 01/09/2014 tarihine kadar çalıştığını, hiç fazla mesai ödenmediği gibi tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştırılmasına rağmen bunlara ilişkinde herhangi bir ödeme yapılmadığını , yine son üç aylık ücretinin de eksik ödenmiş olduğunu ileri sürerek kıdem tazminatı, son 3 aylık ücret farkı, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı işyerinde 12/09/2012 tarihinde çalışmaya başladığını, vasıfsız işçi olduğunu, fazla mesai yapması halinde bu çalışmalarının karşılıklarının kendisine ödenmiş olduğunu, faaliyet gösterilen iş koluna göre ulusal bayram ve genel tatil günlerinde işyerinin açık olmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davalı şirketin içerisinde bulunduğu ekonomik sıkıntıdan dolayı son 3 aylık ücret alacaklarına karşılık davacıya 750 TL ödeme yapılabildiğini , dolayısı ile davacının davalı işyerinden sadece net 1.788 TL ücret alacağı bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık,davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasında toplanmaktadır.
6100 sayılı HMK.nın 25. maddesinde “kanunda öngörülen istisnalar dışında hakim iki tarafın söylemediği vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz.”, devamı 26. maddesinde de “hakim tarafların talep sonuçları ile bağlıdır.” düzenlemeleri mevcuttur.
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının işyerinde çalışmasının haftanın 6 günü sabah 08.00’da başlayıp, 18.00 da sona erdiğini belirtmiş ancak dava açmadan önce davalıya gönderdiği ihtarında ise haftanın 5 günü sabah 08.00’da başlayıp,18.00 da, Cumartesi günü ise sabah 08.00’da başlayıp, 15.00 da sona erdiğini belirtmiş, davalı vekili davacının fazla mesai yapmadığını ileri sürmüştür.
Ancak Mahkemece dosya kapsamında dinlenen tanık beyanlarına göre davacının haftanın 5 günü 08.00-17.00 arası çalışma ile günlük 1 saat ara dinlenme ile fiilen günde 8 saat ile 5 günde 40 saat, Cumartesi günleri ise 08.00-13.30 saatleri arası yarım saat ara dinlenme ile fiilen 5 saat çalıştığı,ayrıca bu çalışma saatlerine ek olarak ortalama ayda 10 gün ikişer saatten 20 saat,haftada 5 saat çalıştığının kabulü ile haftalık bu 5 saatin fazla mesai olarak kabulü doğrultusunda düzenlenen bilirkişi raporuna göre karar verilmiştir.
Oysa, davacının davalıya gönderdiği ihtarında 5 gün 08.00-18.00, Cumartesi ise 08.00-15.00 arası çalıştığını, dava dilekçesinde ise haftanın 6 günü 08.00-18.00 arası çalıştığını belirtmiş, günlük çalışma sürelerini aşar bir çalışması olduğunu iddia etmemiştir. Ayrıca mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda belirtilen haftanın 5 günü 08.00-17.00 arası çalışma ile Cumartesi günleri 08.00-13.30 saatleri arası çalışma sistemi de mevcut hesap yöntemi davacı tarafca temyiz edilmediğinden kesinleşmiştir.
Somut olayda, davacının dayandığı vakıalarda davacının talebiyle bağlı olduğuna göre; talep aşılmaksızın davacının beyanları ile bağlı kalınarak, tanık beyanlarının değerlendirilmesine göre davacı tarafca yapılmış bir temyiz de olmadığı dikkate alınarak davacının haftalık 45 saat çalıştığı ve fazla mesai yapmadığı sabit olmakla fazla mesai ücret alacağının reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3- Davacı işçi, ulusal bayram ve genel tatil ücreti isteğinde bulunmuş, mahkemece imzalı ve tahakkuk içeren bordrolarda bugünlerde çalışılması halinde ilave bir yevmiye daha ödendiğinin ispat edilemediği kabul edilerek istekle ilgili hüküm kurulmuştur.
Davalı tarafca dosya arasına sunulan ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti tahakkuku olduğu iddia edilen Mayıs/2013 bordrosu okunaklı olmadığından denetime elverişli değildir. Mahkemece Mayıs/2013 bordrosunun aslı getirtilerek davacıya bu ay için çalışılması halinde ilave bir yevmiye daha ödenip ödenmediği değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.