YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/12702
KARAR NO : 2019/16272
KARAR TARİHİ : 19.09.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 13/01/2012 tarihinden işten haksız olarak çıkartıldığı 12/12/2014 tarihine kadar mekanık bakım onarım ve saha personeli olarak çalıştığını, işveren tarafından iş akdine bildirimsiz olarak son verildiğini, hafta içi 08:00-17:30 saatleri arasında çalıştığını, ancak bu çalışma saatlerinin süreli olarak aşıldığını, fazla çalışmasının saat 22:00-23:00’e kadar sürdüğünü, ayrıca cumartesi günleri 08:00-15:00 saatleri arasında çalışmasıne devam ettiğini, resmi ve dini bayram tatillerinde de çalıştığını, ancak ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma bulunmadığını, ekonomik kriz nedeniyle birçok işçiyi çıkardıklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının işyerinde 13/01/2012 – 22/12/2014 tarihleri arasında 2 yıl 11 ay saha personeli olarak çalıştığı, şirketin ekonomik durumunun kötüye gitmesi sebebiyle davacının işten çıkarıldığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, fazla çalışma çalışma ücreti alacağı ile yıllık ücretli izin alacağının bulunduğunun ispatlanamadığı, ulusal bayram ve genel tatil alacacakları ile ücret alacağının davalı tarafından ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı ve davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, yıllık izin ve fazla çalışma alacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı tarafından dosyaya sunulan mesai takip formları incelendiğinde, örneğin davacı 12.01.2013-20.01.2013 tarihleri arasında yıllık izinde bulunmasına rağmen personel günlük mesai formunda 17.01.2013 ve 19.01.2013 tarihlerinde, yine aynı şekilde 03.02.2014-10.02.2014 tarihleri arasında yıllık izinde olmasına rağmen 04.02.2014 tarihinde fazla mesai karşılığında izin kullandırıldığı anlaşılmaktadır. Başka bir anlatımla davacının yıllık iznini kullandığı esnada aynı zamanda yaptığı fazla çalışmalar karşılığında izin kullandığı, bu durumda fazla çalışmalardan kaynaklanan izinlerinin aslında kullandırılmadığı sonucuna varılmaktadır.
Bu itibarla bilirkişi ek raporu alınarak, dosyada yer alan mesai takip formlarında yer alan izinlerin hangilerinin yıllık izin, hangilerinin fazla çalışma karşılığında verilen izinler olduğunun ayrı ayrı tespit edilerek, davacının yıllık izin kullandığı esnada fazla çalışma karşılığı izin kullandığı belirtilen izinlerin kullanılmadığı varsayılarak davacının alacakları hakkında bir sonuca gidilmelidir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 19/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.