Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/12295 E. 2019/12161 K. 27.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/12295
KARAR NO : 2019/12161
KARAR TARİHİ : 27.05.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalıya ait işyerinde pastane bölümünde ekmek şefi olarak 07.05.2009 tarihinde çalışmaya başladığını, 27.11.2012 tarihine kadar çalıştığını, davacının işe başladığı tarihten 2011 yıl Nisan ayına kadar 24:00’da iş başı yaptığını sabah saat 11:00’a kadar çalıştığını, Nisan 2011’den sonra ise, 17:00’da işe başladığını gece saat 05:00’a kadar çalıştığını, davalı işyerinde yapılan gala, düğün, toplantı ve ekstralarda da 13-14 saat çalışmasının olduğunu, bu fazla çalışma karşılıklarının kendisine ödenmediğini, bu alacaklarını Kadirli 2. Noterliği’nin 07.12.2012 tarih ve … yevmiye numaralı ihtarnamesi ile talep edildiği halde ödenmediğini iddia ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla; 2.000,00 TL fazla mesai ücreti alacağının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 07.05.2009 tarihinde mevsimlik işçi olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin 26.11.2012 tarihinde fesih edildiğini davacıya bu fesihle birlikte ücret, yıllık izin ücreti, kıdem ve ihbar tazminatının ödendiğini, fazla çalışma yapılması halinde bu alacak kalemlerinin davacıya ödendiğini, bu ödemelerin banka kanalıyla yapıldığını, bordrolara yansıtıldığını, bordroların da davacı işçi tarafından herhangi bir itirazi kayıt koyulmaksızın imza edildiğini, davacının alacakları varsa zamanaşımına uğradığını, davacının iş sözleşmesinin feshinden çok uzun zaman sonra huzurdaki davayı haksız kazanç elde etmek amacıyla açtığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava belirsiz alacak davasının bir türü olan külli tespit kısmi eda istemli belirsiz alacak davasıdır. Bu dava türünde, faize yönelik dairemiz uygulaması kısmi dava esasları ile aynı olduğundan hüküm altına alınan fazla mesai alacağının dava dilekçesi istenen kısmına dava, ıslah ile istenen kısmına ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK’nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin tamamen çıkartılarak, yerine;
“1-7.406,30 TL net fazla mesai ücreti alacağından; 2000 TL’sinin dava tarihi olan 04.12.2013 tarihinden, bakiyesinin ıslah tarihi olan 16.12.2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 27/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.