YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/12092
KARAR NO : 2019/16921
KARAR TARİHİ : 30.09.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkili davacının 2008 yılı Eylül ayında …’da bulunan davalı şirkete ait … mağazasında satış temsilcisi olarak çalışmaya başladığını, davacının iş akdini fazla çalışmalarının ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışmalarının karşılıklarının ödenmemesi yine SGK primlerinin eksik bildirilmesi sebebi ile 31/07/2011 tarihinde tek taraflı olarak feshettiğini, davacının asgari ücretli olup yemek sosyal hakkından yararlandığını, 2011 yılı Nisan ayına kadar haftanın 6 günü 09:30-22.00 saatleri arasında, 2011 yılı Nisan ayı sonrası ise haftanın 6 günü 12:00-21:00 saatleri arasında çalıştığını, tüm ulusal bayram genel tatil günlerinde ve dini bayramların ilk günü hariç diğer günlerinde de çalışmasının devam ettiğini, yine dini bayramlara 2 hafta kala 09.30-01.00 saatleri arasında, bir hafta kala ise 04:00’lere kadar hafta tatili kullanmaksızın çalışmasını sürdüğünü, yine aynı durumun Eylül ayında okulların açılmasına bir hafta kala da yaşandığını ve bu dönemdeki çalışmaların da gece 01.00’lere kadar sarktığını, ancak hiçbirisinin karşılıklarının ödenmediğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 1.000 TL kıdem tazminatı, 500 TL ulusal bayram genel tatil ücret alacağı, 9.000 TL fazla çalışma ücreti alacaklarının faizleri ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı itirazlarının olduğunu, 24/10/2008 tarihinde müvekkili işyerinde çalışmaya başlayan davacının 31/07/2011 tarihinde istifa ederek işten ayrıldığını ve bu tarih itibari ile ücretinin net 618,00 TL olduğunu, yine davacının müvekkili işyerinden ayrıldıktan sonra herhangi bir alacağı bulunmadığına dair müvekkilini ibra ettiğini, şahitler huzurunda imzalamış olduğu ibranamede ihtirazi kayıt da bulunmadığını, AVM’lerin kapanma saatleri belli olduğunu, müvekkili işyerinde haftalık 45 saatlik çalışma olduğunu, fazla çalışma yapılması gerektiğinde ise çalışanlara yaptıkları fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, fazla çalışma ücretlerinin 2008 yılı ve takip eden yıllarda fazla çalışma ve prim olarak ödendiğini, 2011 yılından sonra ise fazla çalışmaların fazla çalışma ücreti olarak değerlendirildiğini, AVM’lerin kapanış saatlerinden sonra çalışılmasının mümkün olmadığını, dini bayramlar öncesi yine okulların açılması öncesi gece geç saatlere kadar çalışma yapıldığının da hayali ve gerçek dışı olduğunu, dini ve resmi bayramlarda çalışma yapılmış ise bunların ücretlerinin ödendiğini, kaldı ki davacının imzalamış olduğu ibranamenin üzerinden 3 seneden fazla zaman geçtiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının tahsili taleplerinde bulunmuş mahkemece her iki talebinde 01.08.2011 tarihli ibraname sebebi ile işverenin ibra edildiği gerekçesi ile reddine karar verilmiştir.
TBK 420. maddesi uyarınca ibranamenin geçerli olabilmesi için maddedeki diğer şartların yanı sıra işçilik alacaklarının tamamının miktar belirtilerek gösterilmesi ve karşılığının bankaya yatırılması gerekir. Somut uyuşmazlıkta dosyada bulunan 01.08.2011 tarihli ibranamede yer alan alacaklar yönünden herhangi bir miktar içermediği anlaşılmıştır. Bu nedenle fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacakları bakımından borcu sona erdiren bir etkisinden söz edilemez.
İbranamede davacının işyerinden kendi isteği ile ayrıldığı yönündeki açıklama geçerli olup istifa iradesinin fesada uğratıldığı süresinde ve yöntemince ispatlamamıştır. Bu nedenle kıdem tazminatı talebinin reddi yerinde ise de fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacakları talepleri hakkında dosya içerisindeki bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak hüküm kurulması gerekirken her iki talebinde reddi hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.