Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2017/11610 E. 2019/2806 K. 05.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/11610
KARAR NO : 2019/2806
KARAR TARİHİ : 05.02.2019

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

Davacı, işveren firmanın ekonomik krize girmesi ve diğer tüm borçları ile birlikte işçilik ödemelerini de yapmaması nedeni ile işten çıkarıldığını, işveren firmanın ödeme güçlüğüne düşmesinden önceki üç aylık ücretinin garanti fonundan temin edilebilmesi maksadı ile Türkiye İş Kurumu’na yaptığı başvurunun reddedildiğini iddia ederek, 2007 yılı Nisan, Mayıs, Haziran aylarında ödenmeyen aylık ücretleri için ücret garanti fonundan faydalanması gerektiğinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece davalı vekilinin temyiz talebi kararının HUMK’un 427/2. maddesi gereğince kesin olarak verildiği gerekçesi ile reddedilmiştir.
Davalı vekili ek kararı da temyiz etmiştir.
6100 Sayılı HMK’nın geçici 3. madde 1. fıkrasına göre; “Bölge Adliye Mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun’un geçici 2’nci maddesi uyarınca Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” 2. fıkrasına göre; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun’un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454’üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
Alacağın bir kısmının dava edilmesi halinde, kısmi davada kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.
Mahkemece davacının ücret garanti fonundan yararlanma talebine yönelik tespit ve alacak davasının kısmen kabulüne karar verilmiş olup, 1.870,33 TL’nin davalı kurumdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiş ve davalı vekilince bu yönden karar temyiz edilmiş olup, davalı yönünden temyize konu edilen miktarın karar tarihi itibariyle 1.820,00 TL. olan kesinlik sınırının üstünde olduğu anlaşıldığından, mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin 15.07.2013 tarih ve … Esas, 2013/402 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 05/02/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.