YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/10702
KARAR NO : 2019/11804
KARAR TARİHİ : 22.05.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 12/03/2012 tarihinde davalı şirketin … Şubesinde işe girdiğini, 30/05/2014 tarihinde davalı işveren tarafından iş akdinin feshedilmesine kadar aralıksız çalıştığını, asgari ücret ile haftanın 6 günü 07:00-19:00 saatleri arasında çalıştığını, dini ve milli bayramlarda çalıştığını, yıllık izinlerini kullanamadığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, şirket yönetim kurulunun 14/11/2013 tarihli 113 Sayılı kararı doğrultusunda iş modelinin değiştirilmesine bazı kadrolarda daimi personel istihdam edilmek yerine kısmi süreli çalışma, çağrı üzerine çalışma şekline geçilmesine, bazı birimlerin kapatılmasına, … Tarım bünyesinde azı kadroların azaltılmasına karar verildiğini, toplu işçi çıkartma için İş Kurumuna başvuruda bulunulduğunu, davacının iş akdinin tüm yasal hakları ödenmek sureti ile 30/05/2014 tarihinde feshedildiğini, davacının hiçbir alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Bordrolama tekniği açısından aylık 26 gün çalışma karşılığı günlük 7.5 saatten 195 saat ve 4 gün hafta tatili karşılığı 7.5 saatten 30 saat olmak üzere aylık çalışma süresinin 225 saat olarak gösterilmesi ve bu çalışma sürelerini aşan çalışmanın fazla mesai olarak belirlenmesinde hata olmadığı halde bilirkişinin aylık ücretin karşılığı 180 saat çalışma olduğu şeklindeki hatalı belirlemesine dayalı olarak fazla mesai hesabı yapması isabetsizdir. Davacının fazla mesai ücretlerinin tamamının bordrolarda gösterilip ödendiği anlaşılmakla fazla mesai ücreti talebinin reddi yerine yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22/05/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.