YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/8741
KARAR NO : 2019/13350
KARAR TARİHİ : 17.06.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının işsizlik maaşı alabilmesi için iş akdinin haklı neden bildirilmeksizin feshedildiğinin tespitini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının l aylık hak düşürücü süre geçtikten sonra davasını açtığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesine dayanılarak, davanın 1 aylık hak düşürücü süre geçtikten sonra açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Dava feshin geçersizliğinin tespiti ve işe iade davası olmayıp, iş akdinin haklı neden bildirilmeksizin feshedildiğinin tespitine ilişkindir. Mahkemece dava konusu hatalı şekilde işe iade davası olarak belirtilmiş ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 20.maddesindeki hak düşürücü süre içinde açılmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı işçi 18/03/2014 tarihinde işten çıkarılmış ve Türkiye İş Kurumu’na çıkış bildirimi ilk önce kod (25) olarak işsizlik ödeneği alabilecek şekilde yapılmış, davalı işveren tarafından davacıya kıdem ve ihbar tazminatları ödenmiş, daha sonra 17/04/2014 tarihli yazı ile Türkiye İş Kurumu’ndan çıkış kodunun (29) olarak düzeltilmesi istenmiştir.
Dosyaya konu tespit isteği hak düşürücü süreye tabi olmadığından mahkemece işin esasına dair bir karar verilmesi gerekirken hatalı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.