Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/7093 E. 2019/12453 K. 29.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7093
KARAR NO : 2019/12453
KARAR TARİHİ : 29.05.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan … vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Müvekkilinin davalı … Müşavirlik bünyesinde asıl işveren olan diğer davalı Üniversiteye ait … Tıp Fakültesinde çalışırken emeklilik hakkı kazandığını belirtilerek kıdem tazminatı talep edildiğini fakat bu talebin karşılanmadığını belirterek 5.000,00 TL kıdem tazminatının davalılardan alınarak müvekkiline verilmesini, bu kıdem tazminatına fesih tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka faizi yürütülmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı … vekili cevap dilekçesinde, Üniversite ile davacı arasıda doğrudan iş sözleşmesi olmadığını, personelin yüklenici firmanın personeli olduğunu ve ayrıca davacının emeklilik belgesini sunmadığını belirterek taleplerinde haklı olmadığından davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı … Müşavirlik Ltd. Şti cevap dilekçesi sunmamıştır.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı … vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Üniversite vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Yaşlılık aylığına hak kazanma nedeni ile hak edilen kıdem tazminatına uygulanacak faizin başlangıç tarihine ilişkin taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 120 nci maddesi yollamasıyla, halen yürürlükte bulunan 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinin onbirinci fıkrası hükmüne göre, kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. Faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır. İş sözleşmesinin ölüm ya da diğer nedenlerle son bulması faiz başlangıcını değiştirmez. Ancak, yaşlılık, malullük aylığı ya da toptan ödeme almak için işyerinden ayrılma halinde, işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu belgelemesi şarttır. Bu halde faiz başlangıcı da anılan belgenin işverene verildiği tarihtir.
Emekliliğe hak kazanma belgesi işverene bildirilmemişse, işverence kıdem tazminatı olarak ilk taksitin ödendiği tarih bakiye kıdem tazminatı için faiz başlangıcı sayılmalıdır. Böyle bir taksit ödemesi de olmadığı durumlarda faiz başlangıcı, davanın açıldığı ya da icra takibinin yapıldığı tarihtir.
Somut uyuşmazlıkta; davacının yaşlılık aylığı bağlandığına ilişkin belgeyi davalılara verdiği kanıtlanamadığından kıdem tazminatı faizinin dava tarihinden başlatılması gerekirken fesih tarihinden faiz yürütülmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de,bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin çıkartılarak, yerine;
“1-Davanın kabulü ile, net 6.969,21 TL kıdem tazminatının dava tarihi olan 03/03/2015 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte, davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,“ bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.