Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/7003 E. 2017/4826 K. 23.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7003
KARAR NO : 2017/4826
KARAR TARİHİ : 23.03.2017

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işverenin iş yerinde 14/09/2007 tarihinde çalışmaya başladığını, iş akdinin 13/07/2015 tarihli fesih bildirimi ile davalı işveren tarafından gerekçesiz ve haksız şekilde sonlandırılıncaya kadar İngilizce okutmanı olarak çalıştığını ileri sürerek feshin geçersizliğinin tespitini, müvekkilin işe iadesini ve yasal sonuçlarına hükmedilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 14.09.2007 tarihinden itibaren müvekkil Üniversite’nin İngilizce Hazırlık Bölümünde İngilizce Okutmanı olarak çalıştığını, sözleşmenin belirli süreli olarak yapıldığını, iş akdinin yenilenmeyeceğine dair sözleşmede herhangi bir ihbara gerek olmaksızın 31.08.2015 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere dayanılarak, davacının davalı işyerinde sözleşmeli okutman olarak belirsiz süreli sözleşme ile çalıştığı, işverenin iş sözleşmesini geçersiz nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davalı Üniversitenin 2547 sayılı Yasa’nın 56/b maddesi delaletiyle Harçlar Yasa’sının 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeden davalıya harç yüklenmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Temyize konu kararın hüküm fıkrasındaki 5 ve 7 numaralı bentlerin çıkartılarak yerlerine;
“5-Davacı tarafından sarf edilen posta masrafından oluşan 48,90 TL yargılama giderleri ile avukatlık asgari ücret tarifesine göre belirlenen 1.800,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
7-Davalı taraf harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafça yatırılan başvuru harcı ile peşin harcın karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.