Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/5268 E. 2019/14860 K. 03.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5268
KARAR NO : 2019/14860
KARAR TARİHİ : 03.07.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davalı işverene ait inşaatlarda 09.10.2008-15.05.2009, 20.04.2010-17.01.2011 ve 18.01.2011-17.05.2013 tarihleri arasında kalıpçı ustası olarak 2.400,00,TL ücret ile haftada 7 gün çalıştığını, ancak 18.00’den sonraki fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek ihbar ve kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik ücretlerinin davalı yandan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davacının bazı dönemler … İnşaat Taahhüt San. ve Tic. Ltd. Şti. ya da … İnşaat Mühendislik ve Ticaret A.Ş. işçisi olarak çalıştığını, bu durumun anılan şirketlere ihbar edilmesini, davacının kendilerinde 01.10.2012 tarihinden önce çalışmadığını, belirli süreli iş sözleşmesi ile günlük 80,00 TL ücret ile çalıştığı ve bir yılın altında çalıştığı için kıdem tazminatına hak kazanmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili ve davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- İhbar tazminatı, yıllık izin ve asgari geçim indirimine ilişkin hükümler yönünden temerrüt tarihi-ıslah tarihi ayrımı yapmak üzere ayrı ayrı faize hükmedilmesi hatalı olup hükmün bu yönden bozulması gerekir ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HMK.nın geçici 3/2. maddesi atfıyla HMUK.nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Temyize konu kararın hüküm fıkrasındaki 3. 7. ve 8. Paragraflarının hükümden çıkartılarak, yerine;
“4.186,33 TL net ihbar tazminatının temerrüt tarihinden itibaren yasal faizi ile,
2.240,00 TL yıllık ücretli izin alacağının temerrüt tarihinden itibaren yasal faizi ile,
2.161,36 TL net asgari geçim indirimi alacağının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ”paragraflarının yazılması sureti ile hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına nisbi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 03/07/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.