Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/4704 E. 2018/23723 K. 20.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4704
KARAR NO : 2018/23723
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalıya ait işyerinde 1997 Ekim ayı sonunda çalışmaya başladığını ve 2011 Ocak ayına kadar çalıştığını ve askere gittiğini, askerlik dönüşü 17.12.2002’den 08.08.2014 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını, davacının ilk işe başladığında 2,5 yıl sigortasız olarak çalıştığını, davacının fason takipçisi olarak çalıştığını ve aylık ücretinin net 1176 TL civarında olduğunu, saat ücretinin 5,23 TL olup saat ücreti üzerinden ödeme yapıldığını, günde 1 öğün yemek verildiğini ve servis hizmeti olduğunu, emekli olarak işten ayrıldığını, işçilik alacaklarının tam olarak ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ile hafta tatili alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacı taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının davalı işyerinde 27.05.2003-08.08.2014 tarihleri arasında istihdam edildiğini, iş aktinin 1475 sayılı Yasanın 14/1-5 maddesine göre davacı tarafından feshedildiğini, kıdem tazminatının ödendiğini ve bu hususun ihtirazi kayıt içermeyen belgelerle sabit olduğunu, çalışmalarının karşılığının eksiksiz ödenmiş olduğunu ve haftalık izin günü ücretinin de ödendiğini, davacının dava konusu taleplerinin hangi döneme ait olduğunu bildirmediğini, çalıştığı süre boyunca fazla mesai ücreti ödenmeden çalışıldığının kabul edilemeyeceğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ile hafta tatili alacağının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının haftada 19 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti ile hafta tatili çalışma ücretleri hüküm altına alınmış olup, dosyanın davacısı olan Yakup Demircen … 9. İş Mahkemesi’nin 2014/432 Esas, 2015/287 Karar sayılı (Dairemiz 2015/26846 Esas) dosyasında tanık sıfatıyla çalışma düzenine yönelik verdiği ifadesinde aynen “… 2 vardiya halinde 08:00-20:00 20:00-08:00 saatleri arasında idi…hiç hafta tatili yoktu. Cumartesi günleri kesinlikle sürekli bu şekilde çalışılırdı, yılın sadece 3 ayında Pazar günleri iki Pazar istirahat, iki Pazar yine aynı şekilde çalışma olurdu, bu aylarda, Haziran, Temmuz ve Ağustos ayları idi…” demiştir. Mahkeme huzurundaki bu beyan davacıyı bağlayacağından, buna göre davacı işçinin 2 vardiya halinde 08:00-20:00 20:00-08:00 saatleri arasında çalıştığı ve yılın 3 ayında iki Pazar istirahat yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılması için hükmün bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 20/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.