Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/36280 E. 2018/207 K. 15.01.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/36280
KARAR NO : 2018/207
KARAR TARİHİ : 15.01.2018

….
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, manevi tazminat ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Ulusal bayram genel tatil ücreti alacağının miktarı (623,32 TL) dikkate alındığında mahkemece bu alacaktan takdiri indirim yapılmamasında usule aykırılık görülmemiştir.
2-Yıllık ücretli izin alacağının tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi bozma öncesinde davalının bu hususa yönelik olarak bir temyizinin olmaması ve bu hususun bozma dışı kalması nedeniyle bozma sebebi yapılmamıştır.
3-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
a-Davacı dava ve ıslah dilekçelerinde fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacakları yönünden en yüksek banka mevduat faizi uygulanmasını talep etmiş olmakla, mahkemece bu alacaklar yönünden en yüksek banka mevduat faizi yerine yasal faize hükmedilmesi,
b-Davacı vekilinin davasını belirsiz alacak davası olarak nitelendirerek ve alacak kalemlerinin miktarını belirtmeksizin açtığı, işçilik alacaklarının yanısıra 10,000 TL manevi tazminat da talep ettiği, peşin harcı sadece 10,000 TL üzerinden yatırıldığı, diğer alacak kalemleri yönünden hiç miktar belirtilmeden dava açılmış olması usul ve yasaya uygun olmamakla birlikte mahkemece bu eksikliğin yargılamanın ilk aşamasında giderilmediği, ancak davacının “ıslah” adı altında verdiği dilekçe ile işçilik alacaklarına ilişkin taleplerinin miktarını açıkladığı ve harcını yatırdığı, ilk kararda fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının reddedildiği ve Dairemizce bu redde yönelik olarak bozma yapıldığı, bu iki kalemin reddedilmesi nedeniyle Dairemiz bozma ilamında yukarıda belirtilen harç eksikliğine değinilmediği, mahkemece bozma sonrası yapılan araştırma ve ek rapor doğrultusunda bozmaya konu bu iki alacak kaleminin hüküm altına alınması karşısında faiz başlangıç tarihi açısından yukarıda açıklanan harç hususunun değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

Dava harcın yatırıldığı tarihte açılmış sayılır. Davacı işçi işçilik alacakları açısından dava dilekçesinde hiç harç yatırmadığından dava tarihinin ( kıdem tazminatı dışındaki ) işçilik alacakları yönünden ıslah harç tarihi olan 06/08/2013 olarak kabul edilmesi gerekirken, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup, bozma nedeni ise de, anılan yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 Sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacaklarına ilişkin (c) ve (d) bentlerinde yer alan;
” yasal faizi ile ” kelimelerinin çıkarılarak yerlerine ” en yüksek banka mevduat faizi ile ” kelimelerinin,
” dava tarihi olan 11/06/2012 ” kelimelerinin çıkarılarak yerlerine ” ıslah tarihi olan 06/08/2013 “tarih ve kelimelerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 15/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

….