YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/35196
KARAR NO : 2020/17940
KARAR TARİHİ : 09.12.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 2005 yılında muhasebeci olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin işverence feshedildiği 17.12.2013 tarihine kadar kesintisiz çalıştığını, işyerinde yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini, resmi bayramların tamamında çalıştığını, bu çalışmalarının karşılığının da ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin, bayram ve genel tatil ücreti alacağı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili nezdinde aralıklı çalıştığını, davacının yapmış olduğu tüm çalışamların karşılığının kendisine ödendiğini, müvekkilinden hiçbir hak ve alacağı kalmadığını ileri sürerek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma süresinin hesaplanması hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde, haftaiçi beş gün 08.00-20.00 saatleri arasında, cumartesi günü de 15.00’a kadar çalıştığını beyan etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raprounda, davacı tanıklarının ortak çalışma dönemi bakımından davacı tanık beyanları esas alınarak; davacı tanıklarının çalışmaları ile ispatlanmayan dönem bakımından ise davalı beyanına göre davacının fazla çalışma ücreti alacağı tespit edilmiştir. Ancak tüm çalışma dönemi boyunca davalı savunması ve tanık beyanlarına göre davacının cumartesi günleri de 08.00-16.00 saatleri arasında çalıştığının kabulü yukarıdaki Kanun maddesine ve taleple bağlılık ilkesine aykırılık teşkil etmektedir. Davacının dava dilekçesinde, cumartesi günkü çalışmasının 15.00’a kadar devam ettiğini beyan ettiği hususu gözetildiğinde, davacının talebini aşacak şekilde cumartesi günkü çalışmanın 16.00’ya kadar devam ettiğinin kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında davacının hizmet süresinin tespiti hususunda da uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının aralıklı çalışma süreleri toplanmak suretiyle hizmet süresi toplam 5 yıl 26 gün hesaplanmıştır. Ancak aralıklı çalışma sürelerinin tespitinde davalı aleyhine olacak şekilde hatalı değerlendirmelere yer verildiği görülmektedir. Şöyle ki bilirkişi raporunda, 18.05.2009 – 10.08.2009 arası hataen 3 ay 24 gün; 15.07.2010 – 19.06.2012 arası hataen 1 yıl 12 ay 5 gün; 07.11.2012 – 18.12.2013 arası hataen 1 yıl 2 ay 9 gün kabul edilmiş olup; maddi hata ile tespit edilen hizmet süresi ile işçilik alacaklarının hesaplanması da hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.